Jak zrzuciłam brzuch – szczerze i bez reklam żadnych suplementów

Akceptuję fakt, że ciała są różne i u innych ludzi podobają mi się rozmaite warianty, ale moje ciało jest dla mnie zawsze wyznacznikiem stanu zdrowia. To czy moja skóra ma glow, czy jest zszarzała, czy mam sińce pod oczami, czy wypadają mi włosy, czy mam cellulit większy niż normalnie – to wszystko mówi o tym, jak moje ciało wygląda w środku. Bacznie obserwuję siebie i staram się słuchać tego, co mówi mi mój wygląd, łącznie z takimi drobnostkami jak to, ile czasu na moim policzku odbija się ślad poduszki.

Piszę o tym, by ledwo pokazałam stories, że jestem zadowolona, bo w końcu pozbyłam się brzucha, a już dostałam wiadomości, że to wpędzi dziewczyny w kompleksy, bo wcale nie miałam nadwagi.

Ech, to tak nie działa, w tym temacie polecam tekst

Obnosisz się ze swoim ciałem? Wpędzasz innych w kompleksy!

w którym to rozprawiam się z tą bzdurą.

Pierwszy raz od dawna moje ciało sflaczało rok temu na Gwadelupie. I stało się to szybko i w bardzo oczywisty sposób. To był tani wyjazd, loty kosztowały 1700 zł w dwie strony a mieszkanie na airbnb udało się sfinansować w ogromnej mierze ze środków z poleceń. Za 2 tygodnie pobytu – bardzo sensownie. Cały pozostały budżet planowałam przeznaczyć na jedzonko.  (Zobacz też: skąd biorę pieniądze na podróże). No i nie było na co. Myślałam, że Karaiby będą smaczne i aromatyczne, tymczasem do wyboru były albo obrzydliwe buły z mielonką, albo owoce morza, których nie znoszę. Jeśli mi nie wierzycie, jedzenie na Gwadzie pięknie opisała Basia Szmydt.

Zdemotywowana oprócz owoców jadłam głównie makaron z sosem ze słoika, zbożowe ciasteczka oraz bagietki ze śmietaną, przez bite dwa tygodnie.

Moje ciało błyskawicznie straciło całą jędrność.

Może wciąż byłam szczupła, ale za to sflaczała. Po powrocie szybko wróciłam do formy. No, 80% formy.

To był marzec. W kwietniu była Sycylia, potem Kijów. Mój ulubiony sposób zwiedzana, to zwiedzanie knajp i próbowanie lokalnego jedzenia.

 Kijów to też wizyta w muzeum „Wielkiego Głodu”, po której zaczęłam czytać książki na temat tego ludobójstwa i wpadłam w obsesję na punkcie tego, by nie marnować jedzenia.

Wróciłam z Kijowa i się rozchorowałam dość porządnie, więc nie bardzo mogłam trenować. Jak wyzdrowiałam, to zrzuciłam jakieś 60% tego, co zyskałam, czyli wciąż byłam na plusie. Może tego nie widzieliście, bo dobierałam ubrania, które nie podkreślały brzucha, ale on był. Pod koniec maja służył mi za świetną podpórkę pod czytnik na rejsie po Korfu. Oczywiście z kabanosami w ręku.

To był czas wielu podróży i dość intensywnego trybu życia. Jestem przyzwyczajona do w miarę płaskiego brzucha. Zawsze jest wzdęty po jedzeniu, ale rano był płaski. No i przestał. Byłam zdezorientowana, bo wciąż ruszałam się dużo, jadłam jak poprzednio, ale moje ciało wyglądało coraz gorzej. Zawsze wiedziałam, że muszę ćwiczyć bo inaczej bardzo szybko staję się flaczkiem pozbawionym jędrności, ale to było dla mnie nowe i niefajne.

Jak późną wiosną zobaczyłam swoje udo na zdjęciu z Pragi, to mocno się zasmuciłam.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Ania Kania (@blue.kangaroo) Maj 23, 2018 o 12:26 PDT

Obróbka stosowana przez Anię dała mi super niezdrowy kolor skóry, ale ja miałam cellulit widoczny bez mocniejszego uszczypnięcia! I nie zrozumcie mnie źle, oglądam filmy Kasi Gandor, wiem, że cellulit to coś normalnego, ale nie dla mnie. Próbowałam to zrzucić, ale styl życia wcale mi nie pomagał. Nieustannie w podróży, bez możliwości przygotowania własnych posiłków. Czułam się ciężka, a smakowo zbrzydło mi mięso (poza boczkiem i rybami). Zaczęłam je mocno ograniczać i nie zgadniecie – wiecznie byłam głodna. Jadłam dużo, korzystałam z planów dietetycznych, nie jakoś na oślep, ale żeby się nasycić musiałam jeść więcej a i tak chodziłam z wielkim balonem zamiast brzucha tuż po jedzeniu.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Ania (@aniamaluje) Cze 21, 2018 o 3:12 PDT

I mój brzuch już nie bywał płaski nawet rano.

Co robiłam?
Chodziłam, 10 tys kroków dziennie
zazwyczaj wybieram zwykłe schody zamiast ruchomych
Codziennie ćwiczyłam 15 minut, jak omijałam ćwiczenia, to nadrabiałam innego dnia, swój dług  rozliczałam co tydzień. Zazwyczaj było to 10 minut treningu brzucha z Mel B i jakieś tam moje pierdoły.

W efekcie w grudniu mój brzuch wyglądał tak:

I rano i wieczorem i o każdej porze dnia czy nocy.

Bardzo demotywujące.

Jeśli oczekujecie jakiejś super formuły która sprawiła, że odzyskałam formę bez wysiłku i można dopisać [ZNALAZŁA JEDEN PROSTY SPOSÓB, BY ZRZUCIĆ BRZUCH BEZ WYSIŁKU, DIETETYCY JEJ NIENAWIDZĄ, ZOBACZ JAK!🔥] to muszę niestety zmartwić, bo powrót do normalnego brzucha zawdzięczam bardzo standardowym praktykom.

I jelitówce.

Nie pamiętam czy to był jeszcze grudzień, czy już styczeń, ale strasznie się pochorowałam, nie mogłam nic jeść i sami wiecie. Nie nie zrzuciłam wtedy brzucha, ale zobaczyłam, że może być trochę bardziej płaski i Krzysztof Krawczyk zaśpiewał w mojej głowie, że wie, że nadejdzie lepszy czas, wiara, nadzieja na przyszłość, czy coś takiego.

Wykorzystałam ten moment na odbudowę równowagi w jelitach (kapusta kiszona, ogórki kiszone, sok z kapusty).
Jadłam w miarę normalnie, jestem pogodzona z tym, że będę mieć wieki wzdęty brzuch jak zjem coś z laktozą, ale nie umiem powiedzieć „nie” śmietanie 30%. Przy moich problemach oskrzelowych więcej tłuszczu to coś wręcz zalecanego. Absolutnie nie bierzcie wzoru z mojej diety, bo jest specyficzna. Gdy jem inaczej, jestem wiecznie śpiąca, marudna i nie do życia.

Co zmieniłam:

👉wróciłam do kręcenia hula-hoop. Kręcę po 2 piosenki na każdą stronę, codziennie. Nie miałam swojego kółka od kiedy się przeprowadziłam do Warszawy (już prawie 2 lata!) i mam teraz z przeceny w miniso, ale to daje radę! 👉zobacz mój wpis o efektach hula hoop z 2014 roku 

👉 Zmieniłam trening z tego na brzuch, na bardziej ogólny „brzuch, uda i pośladki” mojej ulubionej Marty Hennig

 Lubię Martę, po prostu odpowiada mi jej energia i dobrze mi się z nią ćwiczy. Wciąż nie skasowałam w telefonie powiadomienia o treningu z Mel B, ale zawsze gdy je słyszę, tylko przewracam oczami. Trening powinien sprawiać przyjemność, energia Marty mi odpowiada. Ćwiczę 2-3 x w tygodniu

👉 Jak boli mnie brzuch po jedzeniu, parzę sobie rumianku

👉 Czasami wygrzewam go i masuję. Czuję, że gorąca kąpiel bardzo mi pomaga. Muszę naprawdę ograniczać błonnik (nie bierzcie przykładu, serio) więc czasami czuję się ciężka. Ciepło jest spoko

👉Przestałam lekceważyć sen. Jeśli mi nie wierzycie, sprawdźcie artykuły naukowe, ja podsyłam nienajlepszy, ale po polsku i napisany prostym językiem. Brak snu idzie w parze z otyłością. Miałam (wciąż mam) problemy ze spaniem, dlatego jeśli nie spałam 7h w nocy (moje minimum) to robię sobie drzemki w trakcie dnia. Czasami mam drzemkę po obiedzie. To mój ukochany nawyk.

👉Wróciłam do mięsa. Zawsze mam kabanosy i śledzie w lodówce, czasami do kanapek dorzucam porządną wędlinę (np.długo dojrzewającą szynkę serrano). Raz w tygodniu zjem indyka albo burgera i nie chodzę już wiecznie głodna i wściekła.

👉 Pogodziłam się z wzdęciami, gastrolog (który polecił właśnie wygrzewanie brzucha i powiedział, że hula-hoop to spoko pomysł bo pobudza te okolice do pracy) zwrócił uwagę na to, że skoro prawie nie oddycham nosem, to jedząc łykam dużo powietrza. Nigdy o tym nie pomyślałam, a to prawda

Zrzucenie brzucha zajęło mi trzy miesiące, ale nie odczułam tego jako wielkiego wysiłku. Na spokojnie, bez spiny i poczucia zadaniowości. Teraz jest taki jak lubię, bo chociaż wiem, że w kanonie jest twardy kaloryfer, ja lubię go właśnie w obecnej formie.

I uwaga, ważne – ćwiczyłam nie dlatego, żeby mieć „bikini body” (jak chcesz takie, to put bikini on your body i gotowe!) ani dlatego, że nie lubię siebie (zobacz: dlaczego nienawidzisz swojego ciała?), tylko dlatego, że właśnie bardzo się lubię i nie chcę czuć się senna, ciężka i z wiecznym uczuciem bulgotania w brzuchu. Chcę żeby ciało służyło mi jak najlepiej, nie zaś ja jemu.

Polecam bardzo mocno książkę Obsesja piękna, jeśli czujesz, że możesz mieć ten problem, że robisz pewne rzeczy pod presją społeczeństwa.

Tymczasem uciekam wcześniej spać, dobrej nocy!

(na instastories wrzuciłam filmik z moim brzuchem, bo zawsze znajdzie się dzban który zarzuci ingerencję grafika ;-).


👉https://www.instagram.com/aniamaluje/