Kiedyś pewien znany artysta kabaretowy wyznał, że męczą go oczekiwania innych, by w sytuacjach prywatnych sypał żartami i rozbawiał gawiedź. Pogodziłam się już chyba z tym, że macie wobec mnie oczekiwania „pociesz” „zmotywuj” „poradź”, chociaż abym mogła pisać tego bloga efektywnie, raz na jakiś czas potrzebuję się mocno zdystansować. Przy okazji – jeśli interesuje Cię psychologia dążeń ludzkich i coś o zapomnianej potrzebie dystansu – mocno rekomenduję tę książkę (klik).

Odnośnie książek, to dostałam pachnący nowością druk książki Natalii z Blondhaircare i … chyba nie powinnam o tym pisać, bo moje włosy mimo licznych prób i podejść są po prostu kiepskie a i ja dość leniwa. Gdy stosowałam się sumiennie do rad i wskazówek, było niebo lepiej. Ale książka jest super, a ja sama nie sądziłam, że zainspirowałam Natalię na tyle, by zasłużyć na podziękowania. Pamiętam za to, że jak poznałyśmy się w 2013 to byłam blondynką, przegadałyśmy kilka bitych godzin a ja wprawiłam w zdziwienie Natalię tym, że przeszłam pół Warszawy w kozakach na wysokich obcasach. Ktoś mądry powiedział mi, że dobre rzeczy potrzebują czasu. W myśl tej zasady mogę z całą pewnością stwierdzić, że książka Natalii jest bardzo dobra. Podziwiam za dbałość o detale i merytoryczną stronę oraz cierpliwość.