Czy warto studiować pedagogikę?

Często mnie o to pytacie, a ponieważ zbliża się czas ostatecznej rejestracji na studia, postanowiłam opowiedzieć o tym ze swojej perspektywy. Jestem jeszcze w trakcie magisterki, więc opowiem o studiach licencjackich 🙂 Pomysł studiowania pedagogiki wczesnoszkolnej przyszedł mi do głowy dość późno. Wcześniej miałam kilka innych koncepcji co do studiowania, nie rozważałam nawet studiów dziennych, bo chciałam godzić dotychczasową pracę (pisanie tekstów) ze studiami. Najbardziej chodziło mi po głowie dziennikarstwo, które zresztą później też zaczęłam studiować jako drugi kierunek. I po semestrze rzuciłam, widząc bezsens tych studiów, szczególnie na UKW 🙂 

Skąd więc pomysł z pedagogiką? Mogłabym jak większość studentów odpowiedzieć „bo lubię dzieci”, ale to tylko 10% prawdy 🙂 Ale po raz pierwszy myśl o pedagogice jako studiach zakiełkowała we mnie wtedy, kiedy pomogłam młodszemu bratu koleżanki załapać tabliczkę mnożenia. Poczułam, że sukcesy „podopiecznych” sprawiają mi ogromną przyjemność. Szczególnie wtedy, kiedy widzę, jak zmienia się nastawienie dziecka do nauki.

Krąży wiele opinii o tym, że pedagogika to kierunek dla nieudaczników. Jest w tym niestety bardzo dużo prawdy, bo na różne pedagogiki trafiają bardzo przypadkowi ludzie. U mnie na roku odsetek osób, które nie nadawały się do zawodu był raczej mały, ale bywa różnie. Kiedy rejestrowałam się na studia, jedyne badania jakie miałam przejść, to badania medyczne. I przeszłam je nawet ja. Na pedagogikę wczesnoszkolną i wychowanie muzyczne były jeszcze testy gry na instrumencie i chyba śpiewu, ale ręki nie dam. Nie robi się żadnych testów psychologicznych, a myślę, że warto by było! Chociażby w celu wykluczenia skłonności sadystycznych czy pedofilskich.

Wiele istotnych informacji opisałam już w tekście „Jak wybrać studia i uczelnię„. Pozwolę sobie zacytować istotny fragment:

Ja 3 lata temu wybrałam pedagogikę, specjalność: wczesnoszkolna i terapia pedagogiczna.
 

I tutaj bardzo ważna uwaga! Zwróć uwagę na nazwę kierunku. Ja np. sądziłam, że to pedagogika wczesnoszkolna, a specjalnością jest terapia pedagogiczna. Tymczasem musiałam przebrnąć przez takie przedmioty jak pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika społeczna czy pedagogika pracy. Obecnie na mojej uczelni jest już kierunek pedagogika wczesnoszkolna, o specjalności terapia pedagogiczna. Ci studenci nie muszą realizować przedmiotów które nie są związane z pedagogiką wczesnoszkolną, czyli np. wyżej wymienionych 🙂 Bardzo ważne jest więc to, w którym miejscu umieszczono słowo specjalność. Czasami wyboru dokonuje się dopiero na drugim roku – nie miej złudzeń, jeśli idziesz na jakiś kierunek ze względu na fajną nazwę specjalności, dobrze się zastanów – uczelnia utworzy tylko te specjalności, na które zbierze się wystarczająca liczba chętnych. Czasami jest tak, że to co ciekawe dla Ciebie, dla innych ciekawe już nie będzie. Po drugie – niestety często lokuje się studentów w równoliczne grupy związane ze specjalnościami „na siłę”.

Na moich studiach było bardzo dużo przedmiotów o niskiej przydatności podczas pracy w zawodzie (pedagogika pracy, filozofia, historia filozofii, współczesne kierunki i nurty filozofii, socjologia). Z drugiej strony, miałam bardzo dużo praktyk i wartościowych przedmiotów. Najciężej szły mi oba przedmioty muzyczne, gra na instrumentach, partytura, śpiewanie i taniec nie są moimi ulubionymi zajęciami. Tym bardziej, że level nie dotyczył przedszkolnych śpiewów, a rozrysowanie i nauczanie grupy grania na dziecięcych instrumentach czegoś z muzyki klasycznej…

Miałam dużo przedmiotów psychologicznych (wprowadzenie do psychologii, psychologia rozwoju człowieka,psychologia społeczna, psychologia dziecka, psychologia klinicznapsychologia ogólna), a także bardzo dużo przedmiotów związanych z konkretnymi obszarami edukacji wczesnoszkolnej (społeczno-przyrodnicza, matematyczna, muzyczna, polonistyczna, kultura fizyczna, techniczna, plastyczna) czy trudnościami w nauce. Było to spowodowane specjalnością, czyli terapią pedagogiczną.

Co do stopnia trudności – wybitnie trudno nie jest, wszystkiego da się nauczyć, ale jak na każdym uniwersytecie, zdarzają się frustraci którzy robią problemy „za twarz”. Bardzo dużo zadań trzeba robić na bieżąco, są to różne mapy myśli, konspekty zajęć, scenariusze, projekty, teczki, kilka razy zdarzyło się portfolio, czy konkretne pomoce dydaktyczne. Wszystko to sprawia, że studia są bardzo czasochłonne. Bywały dni, gdzie siedziało się na uczelni od 7:30 do 19:30.

Idealnym rozwiązaniem byłoby studiowanie w trybie zaocznym. Ale… byłaby to wyższa akrobatyka z elementami kombinatoryki – aby wyrobić wymagane godziny praktyk, musiałabym brać urlop 🙂  No i mając elastyczny czas pracy, żal byłoby mi oddawać tyle pieniędzy uczelni. Tym bardziej, że godziłam to wszystko z badaniami i leczeniem.

 

3 lata harówki zaprocentowały następującymi uprawnieniami:

Absolwent należy do grupy specjalistów w zakresie pedagogiki wczesnoszkolnej z uprawnieniami do prowadzenia indywidualnych i grupowych zajęć terapeutycznych z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym. Uzyskał przygotowanie pedagogiczne oraz kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w przedszkolu i klasach I-III szkoły podstawowej oraz w klasach I-III z oddziałami integracyjnymi. Dzięki ukończonej drugiej specjalności – terapii pedagogicznej – absolwent uzyskał kwalifikacje do prowadzenia zajęć w zespołach korekcyjno-kompensacyjnych, wyrównawczych, klasach wyrównawczych i terapeutycznych oraz zajęć specjalistycznych o charakterze terapeutycznym w poradni pedagogiczno-psychologicznej dla dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym szkolnym.

Magisterka jest tylko formalnością, mam pełne kwalifikacje do pracy w szkole. Nie jest prawdą, że po licencjacie nikt nie zatrudni nauczyciela, bo moja koleżanka pracuje i pracę znalazła od razu 🙂  Magisterkę robi zaocznie. Jedyny haczyk jest taki, że nauczyciel po licencjacie zarabia mniej.

UKW to specyficzna uczelnia. jest bardzo nisko w rankingach, ale pedagogika trzyma wysoki poziom, bo uczelnia była kiedyś TYLKO pedagogiczna i ma długą tradycję. Jest wielu wspaniałych profesorów i wykładowców z ogromną wiedzą, i jeszcze większymi wymaganiami, ale też wiele przedmiotów prowadzonych „na odwal się”. Dużym minusem jest siedzenie tam od rana do wieczora. Zdarzały się też takie kwiatki jak mail z informacją o praktykach następnego dnia rano (!), a praktyki śródroczne, które organizowała uczelnia nie były dostosowane do planu i powodowały nieobecności. UKW przyjmuje bardzo dużo studentów na bardzo wiele specjalności i obłożenie sal jest maksymalne. Nie ma więc mowy o przekładaniu zajęć, bo zwyczajnie – brak sal.

 

Przez całe studia musiałam kupić tylko 3 książki, ale było bardzo dużo pracy na tekstach. W punktach ksero zostawiłam majątek… Chociaż o pedagogikach krążą różne opinie, wbrew pozorom te studia nie polegają na rysowaniu, śpiewaniu i pisaniu fontem elementarz. Jasne, na edukacji technicznej z metodyką musiałam robić kwiatki z krepiny i rzeźby z makaronu, ale na wykładzie zostałam przemaglowana z technologii produkcji papieru i gramatury kartonu, a na edukacji matematycznej z teorii mnogości. Za nazwanie siedem cyfrą, można było przechlapać sobie na cały rok, a pytania na kolokwium typu: czy zbiór krokodyli w Wiśle jest zbiorem prawidłowym były normą. Aha, ten zbiór prawidłowy nie jest, bo nie wiadomo, czy chodzi o miasto, czy o rzekę Wisłę.

 

Nauczyć można się bardzo dużo, ale jest to często samodzielna praca. Da się niestety te studia przebrnąć na ściągach, siedząc z tyłu i odzywając się bez sensu, w celu zdobycia aktywności. Niestety. Nie będę ściemniać, że jest inaczej, wielu studentów tak robi i to z pozytywnym skutkiem. O ile ściągi mają sens, kiedy ważny przedmiot realizowany jest poprzez przepisywanie definicji ze slajdów, a egzamin polega na ich odtworzeniu, o tyle więcej zadań problemowych rozwiązałoby sprawę. Na szczęście i tych nie brakowało 🙂

 

Były lepsze i gorsze momenty, ale mając przed sobą cel do którego się dąży (uprawnienia) i radość z każdej piątki zdobytej na praktykach – warto. Na szczęście UKW pozwala (na tym konkretnym kierunku!) zdobyć pakiet upragnionych uprawnień. Niestety wiele uniwersytetów mami studentów obietnicami, a na końcu zostają z niczym i muszą robić podyplomówki, bo nie mogą pracować w szkole, albo mogą, ale tylko na stanowiskach nienauczycielskich (np. pedagog szkolny). Tak było np. z kierunkiem pedagogika o specjalności opieka nad dzieckiem z językiem angielskim.

 

Minusy:

– Brak czasu wolnego, jeśli w planie jest jakieś okienko, można być pewnym, że zaraz ktoś wciśnie w nie jakieś praktyki

– ilość zadań, których fizyczna realizacja w domu bywała niemożliwa, szczególnie w okolicach zaliczeń

– Wiele ciekawych przedmiotów prowadzonych na zasadzie przepisywania slajdów

– Brak badań psychologicznych

 

Plusy:

– Pełny pakiet uprawnień

– Szeroki wachlarz praktyk (przedszkola, szkoły, poradnie psychologiczno-pedagogiczne)

– Dużo inspirujących informacji

– Ogromna interdyscyplinarności (od biomedycznych podstaw rozwoju, poprzez emisję głosu, socjologię, psychologię i filozofię, aż na edukacji matematycznej skończywszy)

Czy warto studiować ten kierunek? Jeśli kogoś to kręci: zdecydowanie tak. Nadmiar absolwentów w stosunku do niewielkiej liczby miejsc pracy może być istotnym problemem, ale da się go rozwiązać wybierając rozsądną specjalność oraz dokształcając się. Dobrym pomysłem jest robienie kursów podnoszących kwalifikacje, np. równoległe „zrobienie” oligofrenopedagogiki czy kursu pedagogiki Montessori (na który się prawdopodobnie wybiorę). Nawet, jeśli nie będziemy pracować w zawodzie, wiedza uzyskana w toku studiów przyda się podczas macierzyństwa 🙂

Odradzam natomiast tym, którzy studia chcą „przebimbać”. Jest to niestety możliwe, ale nawet jeśli uda się dostać pracę w zawodzie, to tkwienie w takiej, która nie daje satysfakcji jest koszmarem. Szczególnie w zawodzie, w którym tak szybko dochodzi do wypalenia.

 

Jeśli studiujesz pedagogikę – daj znać jak to wygląda na Twoim uniwersytecie.

Uściski, Ania
Subscribe
Powiadom o
guest
77 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Świetnie opisane, sama prawda. U mnie było podobnie, ale moje studia nie dały mi prawie żadnych uprawnień 🙁 I tak nie pracuję w zawodzie, ale studia zmarnowałam, wybierając prestiżowy uniwersytet, który niestety pedagogikę miał na skandalicnzym poziomie. Skończyłam studia na UMK, mojej specjalności nie utworzono. Na studiach była niemal sama wiedza teoretyczna i skupienie nie na tym, co trzeba. Plan był luźniejszy, ale zdecydowanie UMK nie polecam, szczególnie, że studiowało dużo pustych panienek. To smutny wyjątek w całej ofercie UMK 🙁

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Hej, moja siostra jest na studiach pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna, jest na I roku magisterki, studiuje zaocznie w prywatnej uczelni Korczak czy jakoś tak się to nazywa. Na licencjacie miała praktyki w przedszkolu integracyjnym, po zakończonych praktykach zaproponowali jej pracę i teraz tam pracuje. Widać moja siostra lub swoje studia i pracę, pamiętam jak bawiłyśmy się w szkołę, zawsze była nauczycielką. 🙂

Artinowy Świat
9 lat temu

Został mi jeszcze rok, ponieważ jestem dopiero w 3 klasie technikum. Zastanawiam się czy pedagogika resocjalizacyjna jest dobrym rozwiązaniem. Co prawda wszyscy mi to odradzają. Ale hmy.. Cały czas się zastanawiam. Wydaje mi się, że będzie to coś co da mi ogromną sadysfakcję. A ponadto mam "praktyki" w ośrodku PROM z którym współpracuje od wielu wielu lat…

Nadal myślę.
A teraz dodatkowo zaczęłam się zastanawiać, czy się dostanę (ten nieszczęśliwy rocznik, gdzie ja piszę starą maturę, a licealiści nową ;x)

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Co prawda nie jestem po resce, ale mogę się wypowiedzieć na podstawie obserwacji 🙂 Na mojej uczelni ze wszystkich specjalności pedagogicznych na resocjalizacji jest najwięcej nauki i jest naprawdę ciężko zaliczać przedmioty. Jeśli Cię fascynuje ten kierunek i dostarcza Ci satysfakcji, to nie przejmuj się tym co inni gadają, warto spróbować chociaż! Jak nie spróbujesz to się nie przekonasz.

Karolina
9 lat temu

u mnie z kolei mówią, że resolka to fajna sprawa, ale nie chcą kobiet do pracy w ośrodkach czy więzieniach. z drugiej strony cały rok miał zajęcia z panią świeżo po resolce (i jakiejś jeszcze specjalizacji), która dostała od razu po studiach pracę w Młodzieżowym Ośrodku Szkolno Wychowawczym i etat na uczelni, także myślę, że nie ma reguły. Jeśli Cię to interesuje i w dodatku współpracujesz z PROMem, to masz już jakiś start. 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Po pedagogice nie znajdziesz pracy – zarówno wczesnoszkolnej, jak i jako nauczyciel polskiego, angielskiego itp.
Ale i tak mnie nie zraża to i tak się na nie wybieram 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Ja właśnie skończyłam (a właściwie kończę – 25.06 obrona) pedagogikę społeczną i terapię pedagogiczną. Poszłam na ten kierunek, bo akurat był w moim mieście, a nie miałam możliwości wyjazdu. Myślałam, że przez pierwszy rok zastanowię się co naprawdę chcę robić w życiu i zmienię kierunek. I tak zastanawiałam się 5 lat i nadal nie wiem 😀 mam bardzo mieszane uczucia do tego kierunku. Z jednej strony jestem zachwycona, bo poznałam wspaniałych wartościowych ludzi. Ale z drugiej strony czasami żałuję tych 5 lat. Przede wszystkim teraz widzę jaką głupotę zrobiłam, kiedy na magisterce wybrałam tę samą specjalność co zrobiłam na licencjacie,… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

Stany Zjednoczone, ale jeszcze nie wiem dokładnie gdzie 🙂 dopiero czekam na akceptację aplikacji i po niej zacznie się wybieranie rodziny. I tak nie planuję wyjazdu wcześniej jak we wrześniu, bo pod koniec sierpnia jeszcze jadę na wakacje. Dzięki ;))

paranoJa
9 lat temu

jeśli wydaje Ci się, że Twoje szeleszczenie dyskwalifikowałoby Cię na logopedii, to masz rację, wydaje Ci się, a laski mówiące kecka zamiast kiecka są na toruńskiej logopedii normą 😉

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

kończę 3 rok pedagogiki (specjalność przedszkolna i wczesnoszkolna) na UMK i muszę Ci powiedzieć, że u nas te studia są naprawdę niewymagające w porównaniu z tym co przeczytałam u Ciebie. 1 rok- strasznie mało zajęć, tylko przedmioty ogólne (nudne i niepotrzebne), 2 rok- tu już lepiej, zaczęły się zajęcia specjalnościowe, praktyki, wtedy na nudę nie narzekałam. 3 rok- znów lajcik, który apogeum osiągnął w drugim semestrze ;P co prawda dopiero wtedy polubiłam te studia, ale gotowa do prowadzenia grupy (a już zwłaszcza dzieci z klas I-III) to się na pewno nie czuję.

Karolina
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

szkoda, bo ja robiąc praktyki na 2 roku świetnie się w tym odnalazłam a pedagogikę studiuję w Koszalinie i właściwie na Politechnice a nie Uniwersytecie nawet..

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Co prawda nie studiuję pedagogiki, ale też idę w kierunku nauczania- filologia angielska. Niestety na ten moment raczej wycofuję się z pomysłu bycia nauczycielką, zobaczę jak to będzie po praktykach wrześniowych, ale czuję że to chyba nie to. Za to zgadzam się z każdym, kto uważa że ilość rzeczy do wkucia na pamieć na studiach jest porażająca. Przepisz, wkuj, przepisz… tak wygląda 99% moich przedmiotów, zarówno anglistycznych jak i tych z bloku pedagogicznego. Czuję, że się tam nie rozwijam, a z tego co słyszę na innych kierunkach jest podobnie.

K.

Ewulette
9 lat temu

Ja właśnie jutro mam obronę pracy licencjackiej 😉 Jestem na wczesnoszkolnej i przedszkolnej, wiele prawdy widzę w Twoim wpisie co wiecej – czasami jak bym czytała sama o sobie albo o moich wykładach 🙂 Cieszę się jednak, ze już kończę te studia bo chciałabym zacząć rozwijać się dalej w tej dziedzinie i zacząć pracować z dziećmi:) A najwięcej satysfakcji na praktykach daje uśmiech i sympatia dzieci – kiedyś po zajęciach podszedł do mnie najbardziej rozrabiajacy w grupie chłopczyk i wręczył mi… serduszko 🙂 To było bardzo urocze, taki mały gest a daje tyle motywacji! Świetny pomysł na wpis i w… Czytaj więcej »

Marysia
Marysia
9 lat temu

Ja jestem po pedagogice na poznańskim UAMie i powiem szczerze, że te studia to żart. Przez 5 lat nie musiałam wkładać ani odrobiny wysiłku w studiowanie, więc przykładałam się tylko do przedmiotów wg mnie wartościowych a było ich może z 5. Wykładowcy są przeładowani i robią głównie zajęcia typu "na każde zajęcia kto inny zrobi prezentację", praktyki to farsa – dużo ludzi oszukuje. I niestety, o ile na licencjacie miałam w miarę kumatą grupę o tyle na mgr większość ludzi to osoby z cyklu "tata kazał to studiuję", które nie miały żadnych zainteresowań i poglądów, i osobiście nie powierzyłabym im… Czytaj więcej »

bluefairy
9 lat temu

Gdy ja zaczynałam studia, nomen omen pedagogiczne 🙂 obowiązywał egzamin wstępny, w postaci rozmowy z wykładowcami. Część teoretyczna obejmowała znajomość literatury (wcześniej podano co należy przeczytać, choć dostępność lektur była prawie niemożliwa), potem następowała pozornie luźna rozmowa, w konsekwencji było to sprawdzenie kto się nadawał na pedagoga. Odsiew był ogromny, z reguły z powodu braku kompetencji, nie wiedzy. Kolejny rocznik przyjmowany był już na nowych zasadach, czyli bez odsiewu. Wykładowcy w życiu tak nie narzekali na te roczniki jak wtedy, oczywiście kolejne sesje egzaminacyjne odsiały uciążliwych studentów:)Pytanie tylko ilu naprawdę wartościowych pedagogów nie dostało się na studia bo uprzedził ich… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Aniu, ja się bardzo cieszę, że akurat Ciebie zatrudniłam do pracy z moim synem. Wreszcie jest zmotywowany do nauki i ciekawy świata, bo nauczycielka zdążyła go stłamsić, ale to już wiesz 😉 Przyznam, że kiedy mi Ciebie polecono, odwiedziłam Twój blog i się przeraziłam, bo w tytule najnowszego tekst był ból czterech liter. Niestety, tak jak rozmawiałyśmy, nauczyciele często lądują w szkole po znajomościach, mieszkamy w tym samym mieście, więc sama dobrze wiesz 🙂 Zgadzam się, co do badań psychologicznych, są bardzo potrzebne. Szkoda,że przed zapisaniem dziecka do szkoły, nie można podejrzeć przez jeden dzień pracy nauczyciela, albo,że w klasach… Czytaj więcej »

Marysia
Marysia
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

Z podglądaniem nauczyciela jest ten problem, ze na wszystkich zajęciach otwartych i tak zachowuje się inaczej niż na co dzień.
Ale kamera to już moim zdaniem przesada 🙂 Myślę, ze nikt nie chciałby być podglądany non stop w swojej pracy – lepiej skupić się na odsiewaniu kiepskich nauczycieli jeszcze przed studiami niż zatruwać życie wszystkim.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

oj oj oj, kamera powiadasz….. ja powiem tak: nawet gdybym pracowala w szkole z dziećmi, i byłaby to moja wymarzona praca, to gdyby były kamery sama bym się zwolniła… rodzice mają pomysly nie ma co…no chyba ze KAZDY w każdej pracy musi mieć kamery, ok – bo inaczej się nie da, a nie że tylko nauczyciele, wypraszam sobie:P a, i dla jasności też nie chciałabym żebym miała KONTROLĘ rodzicow chocby na jeden dzień, coż ..

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

ja rozumiem, nie mam osobistych uwag, tylko oceniam sam pomysł, to że dla pedofilów byłaby to uczta, – pewnie tak, a może znalazł by się sposób żeby przecież do niepowołanych osób takie nagrania nie docierały. Ja tu mówię tylko o sobie, o tym ze ja źle bym się czuła, nie miałam na myśli w ogóle pedofilów, jakoś tak o wszystkich nie myślałam komu by takie nagrania się "spodobały"..pozdrawiam

Karolina
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

do kamer tez nie jestem przekonana do końca, ale z drugiej strony wydaje mi się, że nie jest to takie złe. różne rzeczy się teraz dzieją i obawa rodziców mnie nie dziwi.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Za 2 tygodnie bronię magistra z pedagogiki na uksw. To co dzieje się na uczelni to dobry żart. Na specjalizacji wczesnoszkolnej brakowało potrzebnych metodyk nauczania – bylo tylko 30h ćwiczeń z metodyki wczesnoszkolnej! zero przygotowania do jakiekolwiek pracy. Za to przedmioty typu filozofia, historia filozofii, wprowadzenie do filozofii, katolicka nauka społeczna, pedagogika chrześcijańska zajmowały najwięcej godzin.. Na 2 roku 2 stopnia nagle zmieniono nam caly program studiow i specjalizacje, bez naszej zgody ani jakiegokolwiek poinformowania nas o tym. Pracy w zawodzie nawet nie planuję szukać. Na cale szczescie studiuję również inny kierunek studiów i to w tym kierunku będę szukać… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

Wtrącę tylko,że UKSW i nadawanie uprawnień osobom bez przygotowania pedagogicznego, które chcą uczyć konkretnych przedmiotów to również wielki żart.

akwarelaplus
9 lat temu

Mnie na studiach pedagogicznych (ogólne) nie podobał się brak, szczególnie w przypadku poważniejszych prac zaliczeniowych, nauczenia nas jak bardzo dobrze to zrobić, dania ważnych rad, wytłumaczenia. Wszystko było ogólne, po łebkach lub zadane z podejściem jakbyśmy byli już pedagogami z 5 letnim doświadczeniem. Pozaliczałam je na lepsze i gorsze oceny, ale nie wiem nadal jak zrobić to idealnie :/.
Traktowanie studenta albo jak osoby, która powinna już wszystko wiedzieć, albo, innym razem, jak totalnego głąba.
Natomiast na praktykach: tylko nie przeszkadzaj, chwal nas i gdzie pieniądze z uczelni za to, że się tu pałętasz? Niczego się nie można nauczyć.

Karolina
9 lat temu
Reply to  akwarelaplus

niestety się muszę po części zgodzić z praktykami akwarelaplus. u mnie osoby które poszły na praktyki do placówek które miały podpisaną umowę z uczelnią narzekały. ja praktyki wybrałam sama, spoza podpisanych umów i naprawdę jestem zadowolona!

tonia
9 lat temu

Ja podziwiam tych co idą na pedagogikę (mowie o tych z powolania- na razie tylko takowych znam), ja wiem że sama bym sie nie nadawala 😉
ps. dzięki za troskę :* U mnie wszytsko już dobrze 🙂

tonia
9 lat temu
Reply to  tonia

tak, co prawda takowych znam tylko 3, ale teraz tym bardziej widać (przynajmniej z mojej strony) ze robią to co lubią 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Przydatny tekst Aniu! 🙂 Dziękuje 🙂 A może ktoś w Łodzi studiował pedagogikę ?

Ada
Ada
9 lat temu

Aniu, a co sądzisz o pedagogice specjalnej – oligo, surdo, tyflopedagogice? Warto? Jest praca? Zastanawiam się nad którąś z nich na licencjat, może jakieś opinie, którą się lepiej opłaca? Pozdrawiam, Ada

Karolina
9 lat temu
Reply to  Ada

u mnie wykładowca (praktyk z taaaaaaaaaakim doświadczeniem) powiedział: "dziś zaczynasz te studia, jutro zaczyna na Ciebie czekać praca do której pójdziesz za 2 lata, nastaw się że nie będziesz mieć wakacji po studiach, bo od razu Cię zwerbują". ja jestem na wczesnoszkolnej i przedszkolnej, ale ludzie którzy byli na pedagogice osób niepełnosprawnych z rehabilitacją w trakcie 3 roku pracowali już w ośrodkach i godzili to ze studiami dziennymi. a za pracą naprawdę nie musieli chodzić, sama po nich przyszła – wystarczyło się uczyć i łapać praktyki/wolontariaty.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Pomysł, żeby studiować pedagogikę przyszedł mi do głowy dopiero na drugim roku moich obecnych studiów. Przez chwilę myślałam, żeby jakoś pociągnąć dwa kierunki, bo w końcu mam koleżanki z roku, które dają radę tak robić, ale uświadomiłam sobie, że ja na pewno nie byłbym jedną z nich. Dlatego zrodził się w mojej głowie pomysł, żeby zrobić kurs pedagogiczny. To byłoby dla mnie bardzo dobrym rozwiązaniem, chociaż mam wrażenie, że po takim kursie moja wiedza nie byłaby tak rozległa, jak po pedagogice samej w sobie (a tak przy okazji, to chyba coś się zmieniło i teraz sam kurs pedagogiczny nie wystarcza,… Czytaj więcej »

Gabriela
9 lat temu

Aniu, pedagogikę na jakimś podrzędnym uniwersytecie na zadupiu, nazywasz harówką? PE-DA-GO-GI-KA SIRIUSLI?! 😀 Pedagogikę, mam wrażenie, stworzono na potrzeby feministycznego nurtu, nakazującego kobietom wyjść z domu i iść na studia – coby nie być tylko kurą domową i lepiej się ze sobą poczuć, być nowoczesną. Wiadomo, że nie kazda się do tego nadaje, ale -zgodnie z modą- dużo kobiet nie godzi się na kurodomowienie i idzie na pedagogikę, coby STUDIOWAĆ coś co tak naprawdę z góry dała nam matka natura w pakiecie z innymi instynktami. Ale O.K., bo potem te światłe i nowoczesne kobiety po pedagówie odwalają robotę związaną z… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Gabriela

Ależ stereotypowe myślenie prezentujesz Gabrysiu. Rozumiem, żeś z tych światłych 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Gabriela

Wow widac po stylu wypowiedzi Gabi, ze jej wiedza ogolna jest siriusli wywindowana i to bardzo wysoko.
Gabi moze zdradzisz jaki uniwerek wywindowal twoj poziom? Siriusli musze to wiedziec zeby sie tam doedukowac!

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Gabriela

kocham w polakach to ze sa 2 miasta krk i warszafka a reszta to zadupie.
#facepalm ludzie co wam daje to poczucie wyzszosci? Nie ogarniam tego.
No ale to swiadczy tylko o waszych malych rozumkach.

Monika
9 lat temu
Reply to  Gabriela

Aniu, możesz rozszerzyć temat indoktrynacji i ukrytego programu w szkołach? 🙂

Gabriela
9 lat temu

Po pierwsze: jak zawsze odzywa się kompleks wiochy… Dlaczego?! Wiocha jest super! Miasto też bywa super. Ale nie oszukujmy się – Uniwersytety na wiochach super nie są. Po drugie: gdzie tu jest wywyższanie? To są fakty. Może to ja jestem tą co nie poszła na żadne studia – wbrew trendom – i opiekuję się domem, dziećmi, mężem? Ale to się nie mieści zapewne w Waszych skromnych główkach. Ja skrytykowałam oszukiwanie się i robienia z igły wideł, ze szkółki uniwersytetu, a z pedagigiki nauki. Stereotypowe myślenie… no i? KAŻDY myśli stereotypowo, bo segregowanie ułatwia odszukiwanie informacji i umożliwia w ogóle jakiekolwiek… Czytaj więcej »

megirosa
9 lat temu
Reply to  Gabriela

Myślę, że kierunek, który się studiuje często wydaje się harówką, bo nie ma się porównania. Jak studiowałam na drugim kierunku, to ludziom dla których był to pierwszy, wydawało się, że pracy jest bardzo dużo, a w rzeczywistości można było trafić gorzej. To nie znaczy, że było lekko, ale te osoby po prostu nie miały porównania, z ich perspektywy to była harówka. Ale kompletnie nie rozumiem tego argumentu z wiochą – po pierwsze, chyba nigdy prawdziwej wiochy nie widziałaś xP Po drugie moim zdaniem właśnie w średnich miastach żyje się najlepiej, choćby z tego względu, że nie trzeba tracić 2h godzin… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Każde studia mogą być harówką, jak się człowiek do nich przykłada. Jeśli ktoś się chce wypowiadać o poziomie wszystkich uniwersytetów, to najlepiej, żeby na nich studiował. To, co nam się wydaje, bardzo rzadko pokrywa się ze stanem rzeczywistym. Prawdą jest, że pracodawcy czasem też posługują się takim schematycznym myśleniem, ale aktywny absolwent jest się w stanie wybronić. Często te najlepsze uniwersytety bazują na renomie, co może oznaczać, że już się tak nie starają, bo studenci i tak lgną do nich. Wszystko zależy od kadry, czy dla wykładowcy jedyną ambicją jest praca na uczelni, czy może przekazywanie wiedzy. Jedni i drudzy… Czytaj więcej »

Agnieszka
9 lat temu

Hej Aniu, patrzę co tu wymalowałaś o tej pedagogice. Sama studiowałam ten kierunek i skończyłam na etapie licencjackim. Po maturze nie wiedziałam czego chcę i w którym kierunku powinnam pójść. Padło na pedagogikę 'bo bardzo lubię dzieci', zresztą wywodzę się z rodziny, gdzie większość kobiet to nauczycielki i wtedy to wszystko tworzyło spójną całość. Po pierwszym roku byłam lekko znudzona i nie do końca przekonana o tym czy praca w szkole/przedszkolu to moje marzenie. Rozpoczęłam drugi kierunek, a pedagogikę zepchnęłam na boczny tor, czyli studia zaoczne. Tam przypadkowość osób była porażająca. Niewiele dziewczyn/kobiet/pojedynczych jednostek męskich miało w sobie pasję do… Czytaj więcej »

aneta - bo pięknie jest :)

ja również skończyłam pedagogikę 🙂 wczesnoszkolną z oligofrenopedagogiką oraz opiekuńczo-wychowawczą z terapią pedagogiczną. w tych tematach czuję się jak ryba w wodzie 🙂 wcześniej: technik ekonomista – brrrr!

sygnaturka
9 lat temu

Ja mam jakby potrojna perspektywe, jesli chodzi o ten kierunek. Po pierwsze, sama jestem po mgr z bibliotekoznawstwa (+podyplomowka, ale to z edytorstwa, wiec nie ma tu znaczenia). Moja specjalizacja byla "podczepiona" pod filologie polska, zrobilam blok specjalizacji nauczycielskiej (co daje mi uprawnienia do nauczania jezyka polskiego na wszystkich szczeblach edukacji, od podstawowki do szkole ponadgimnazjalna) i pedagogicznej (moge pracowac w bibliotece szkolnej i pedagogicznej i wtedy podlegam pod Karte Nauczyciela). Mialam sporo praktyk i widzialam, ze wiele moich kolezanek sie meczy. Mam nadzieje, ze zadna z nich nie trafila do szkoly… Po drugie, moja siostra skonczyla pedagogike. I do… Czytaj więcej »

sygnaturka
9 lat temu

Fakt, że pracowałam na uczelni prywatnej, nie ma tu znaczenia 🙂 To był dodatek do wyjaśnienia. Są studenci i studenci, po prostu, niezależnie od tego, gdzie studiują.

Basia R.
9 lat temu

Dziś złożyłam pracę mgr do dziekanatu więc mogę napisać o swoich przemyśleniach związanych z pedagogiką 🙂Dla odmiany – na KULu. Było różnie, lżejsze semestry, cięższe, zajęcia od rana do nocy ale i wolne piątki. Oczywiście standardowe psychologie i każda możliwa subdyscyplina pedagogiki + katolickie nauki społeczne, filozofie i inne. Zajęcia, które byłyby ciekawie prowadzone, a nie referaty czy slajdy, można by policzyć na palcach jednej ręki. Czyli norma – więcej się oczekuje od nas niż się samemu daje… No i na prawdę szkoda bo co mi z tego, że znam wszystkie nurty pedagogiczne jak nie powiedziano mi jak reagować jak… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Ja mam mgr z wczesnoszkolnej edukacji zintegrowanej i pedagogiki przedszkolnej. Ale nie jest to coś co chce robić w życiu, doszłam do tego w trakcie studiów. Studiowałam zaocznie i pracowałam. Niektóre przedmioty były nawet ciekawe, szczególnie te związane z psychologią, ale osoby które chodziły ze mną na studia… porażka. Stare baby albo młode zachowujące się jak stare marudy. W życiu by Ci notatki nie dały przepisać i kablowały ze wszystkim… Nie rozumiem jak ktoś taki może pracować z dziećmi ( a pracowały ). W dodatku niektóre z nich miały problemy z ortografią, a chciały uczyć w klasach 1-3. Ja może… Czytaj więcej »

nemeczka
nemeczka
9 lat temu

Moim zdaniem warto . Zresztą pedagogika jest tak szeroką dziedziną, że jest obecnie wiele interesujących specjalizacji.
Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu otworzyła niedawno nową specjalizację: gerontologię. Bardzo ciekawy dział moim zdaniem, szczególnie,że społeczeństwo się starzeje tak więc będzie powstawało coraz więcej nowych instytucji. Niemniej wymaga to określonych cech charakteru: empatii, wrażliwości oraz cierpliwości.

Karolina
9 lat temu

O nas mówią, że jesteśmy instytutem gier i zabaw. a no i rolnikami – kosimy stypendia. Ale prawda jest taka, że i u mnie gdy inne kierunki maja dzień czy dwa wolnego, a normalnie zajęcia 8-16, to pedagogika siedzi 5 dni w tygodniu 7.15-18 około. a czasem i 21. i nie ma że boli. wykładowcy i ćwiczeniowcy, to praktycy, którzy pokazują nie tylko teorię, ale też jak to wygląda w praktyce. Co do praktyk- trzeba się naprawdę nagimnastykować żeby je pogodzić z zajęciami na uczelni, wyrobienie 150 godzin to wcale nie takie łatwe, szczególnie że jest nas wielu na studiach,… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Jutro wlasnie mam miec ten wstepny egzamin, jest napisane ze glownie chodzi o wymowe… Mam nadzieje, ze bede tam studiowac 😛 //Magda

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Tu ponownie anonim z komentarza z godz. 14:51 – była studentka logopedii. Jak rozumiem Magdo, też jesteś przed rozpoczęciem tego kierunku i chętnie wspomnę, gdzie ja miałam zajęcia. Miałyśmy zajęcia we wszystkich miejscach, które wymieniła Ania, ale dodatkowo bywałyśmy na dwóch innych wydziałach (Humanistycznym i Psychologicznym). Raz w tygodniu odbywała się długa fonetyka (to był największy pogrom studiów, dzięki słynnej Pani profesor, która nam ją wykładała :P) i po niej z tą samą Panią wiedza o języku – na Rondzie Jagiellonów. Ponadto część przedmiotów psychologicznych + praktycznie każdy egzamin z nich, wymagał od nas dojazdu już stosunkowo daleko, bo na… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

A praktyki moge miec u siebie w miescie? Czy tylko w Bdg? // M.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

M., tak jak napisała Ania, praktyki można mieć w dowolej miejscowości, pod warunkiem, że ich profil zgadza się w wymaganiami uczelni. Ja osobiście po 1. roku studiów miałam po prostu odbyć jakiekolwiek praktyki pedagogicze i pole do manewru było spore, więc poszłam do przedszkola, a po 2. roku już przyszedł czas na praktyki bardziej specjalnościowe, więc akurat na logopedii naturalnie odbywałam je u logopedy (akurat w podstawówce) i obie praktyki robiłam nie w Bydgoszczy, ale w swoim rodzinnym mieście, bo tak po prostu było wygodniej skroro wrzesień spędzałam w domu.Aniu, chodzi mi dokładnie o p. Święcicką. Faktycznie mówiła nam, że… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Miałam przyznaję przez nią ciężki czas, ale teraz to już jest dawno za mną, więc się na codzień nad tym nie rozczulam i o tym w ogóle nie myślę (wręcz jak to mam w zwyczaju, udało mi się znaleźć pozytywne strony tej sytuacji), chociaż mam koleżanki, które do dziś odczuwają swoisty dyskomfort przechodząc na Rondzie Jagiellonów koło budynku, w którym odbywała się fonetyka i tylko z tą ''męczarnią'' kojarzy im się ten rejon 😉 Widzę, że zajęcia z panią profesor jednak u wszystkich wyglądają tak samo – na początku służą głównie poznawaniu jej ''fascynującej'' osoby i dorobku naukowego (szczegół, że… Czytaj więcej »

anna najka
9 lat temu

Cześć, ja studiuję na Uniwersytecie Warszawskim pedagogikę specjalną (specjalność – terapia i wspomaganie rozwoju), od tego roku zaczynam też psychologię jako studia równoległe. Zdecydowałam się na drugi kierunek, ponieważ wiedziałam, że chcąc pracować z dziećmi niepełnosprawnymi, zdecydowanie bardziej przydadzą mi się uprawnienia psychologiczne. Oprócz tego zwyczajnie mi się nudziło, niektóre zajęcia były bardzo ciekawe, ale w II semestrze I roku udało mi się tak ułożyć plan, że miałam dwa dni wolne, a w pozostałe wcale nie siedziałam po 10 godzin na uczelni. Co prawda ten rok zapowiada się ciekawie, ponieważ muszę połączyć dwa kierunki dzienne, praktyki i pracę, ale zdecydowanie… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Znacie może panie od angielskiego? mgr Hannę Zięba albo mgr Monikę mgr Monikę Chodyna-Santus

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Mam dwie przyjaciółki związane z pedagogiką. Z tymże jedna zrezygnowała na drugim roku a druga i tak wie, że nie będzie pracować w zawodzie.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Pedagogika to fajny kierunek. Cieszy mnie to, że ludzie nie boją się pracy z dziećmi, wiedząc, jak są one teraz "znośne" 🙂 Z drugiej strony uważam, że jak już coś skończyć, to jakiś dobry kierunek, dlatego warto się dobrze zastanowić, zanim się pójdzie na WSP w Łodzi na pedagogikę, bo otrzymała ocenę warunkową.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Skoro studiujesz pedagogikę to może masz jakiś cudowny sposób na zrozumienie super przedmiotu zwanego : pedagogika ogólna? U mnie cała magia studiowania wymarzonego kierunku właśnie prysła po pierwszych zajęciach z tego przedmiotu. To trochę tak jakbym uczyła się chińskiego :<

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

Nie, studiuję w innym mieście. Sama nie wiem w czym tkwi problem. Nigdy nie miałam problemów z uczeniem się, a tu nagle kompletnie nic nie rozumiem. Ani języka, ani sensu tego przedmiotu, teksty mnie dobijają, boję się, że nie zaliczę tego…

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

właśnie muszę go znać praktycznie na pamięć na zaliczenie… będzie ciężko.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Hej:)
Jestem w 3 klasie liceum i mam problem z wyborów studiów. Myślicie, że pedagogika wczesnoszkolna to dobry pomysł? Lubię i mogłabym pracować z dziećmi np w przedszkolu:) Nie przychodzi mi do głowy na razie żaden inny kierunek…:)

Marlena Wyszkowska
9 lat temu

A ja mam inne pytanie…czy jeśli skończyłam turystykę i rekreację to mogę po samej magisterce z pedagogiki pracować w przedszkolu? może się orientujecie…bo właściwie chciałabym tą turystykę połączyć z takim kierunkiem z tym że nie do końca jestem przekonana żeby znowu na 5 lat iść na studia

Marlena Wyszkowska
9 lat temu

a ja mam inne pytanie…Jak sądzisz czy mogłabym pracować w przedszkolu jeśli poszłabym na samą magisterkę na pedagogikę? skończyłam już studia turystyczne jednak coś chodzi mi po głowie żeby je jakoś połączyć właśnie z pedagogicznymi.. będę wdzięczna za odpowiedź 😉

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

I jak Twoje studia na UAM-ie w Poznaniu ? Mąło tej nauki jak pisali powyżej czy jednak jest cieżko ?

Wiktoria B.
8 lat temu

Dziękuję za ten post 🙂 Chyba rozwiałaś moje wątpliwości. Wiesz coś o pedagogice ze specjalnością opiekuńczo-wychowawczą?

Anonimowy
Anonimowy
8 lat temu

Witam. Moja córka wybiera się na pedagogikę. Dostała się na SGGW, Uniwersytet Wyszyńskiego i Uniwersytet Łódzki. Którą uczelnię jej doradzacie? Chciałabym jej pomóc w wyborze. Sama jestem nauczycielką z powołania 🙂 Pozdrawiam

Monika Fałek
Monika Fałek
6 lat temu

Chyba idą od października do Wawy, do Szkoły Mydłowskiej. Poświęciłam kilka miesięcy na szukanie uczelni, głównie przez rozmowy z ludźmi, którzy na te różne uczelnie chodzą. Wnioski? Bardzo różne, ale przeważnie zajęcia to typowa odwalanka, referaty, a studia zaliczają wszyscy, którzy chodzą na zajęcia. Konkretne umiejętności? Zapomnij, ale to już tak u nas to wygląda.

Agata Z.
Agata Z.
7 lat temu

Jestem na pierwszym roku edukacji elementarnej i języka angielskiego, od drugiego roku planuję podjąć kolejny kierunek – logopedię. Poszłam na te studia z „braku laku” mimo, iż gdzieś tam w głębi myślałam o zawodzie nauczyciela. Teraz jest to dla mnie priorytet, a godziny spędzone nad książkami w trakcie sesji wcale nie są udręką – chcę się rozwijać 😉 studiuję na UAM-ie i oczywiście, jak każda większa instytucja – ma swoje odchyły. Ale mimo wszystko nie żałuję! 🙂

ANNA
ANNA
7 lat temu

Czy studiując pedagogikę wczesnoszkolną i przedszkolną z terapią muszę posiadać zdolności muzyczne i plastyczne ? Należę do osób,które nie grają na żadnym instrumencie oraz nie umieją czysto śpiewać i nie są wybitni plastycznie? Czy na studiach mogę się tego nauczyć?

pani_m
pani_m
4 lat temu

A ja jestem na jednolitych magisterskich z wczesnoszkolnej – ach te zmiany i reformy – na kolegium jagiellońskim. Jak na razie uczelnia zdaje się trzymać całkiem fajny poziom, a wykładowcy są wyrozumiali i tłumaczą zagadnienia tak, że nie miałam jeszcze trudności. Polecam!

Previous
Czym jest dla mnie luksus?
Czy warto studiować pedagogikę?

77
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x