autor 
Nie stać się na zagraniczne wakacje? Komentujesz pod postem koleżanki, która była na Malediwach, że pod gruszą albo na Mazurach lepiej. Resentyment.
Ja dojeżdżałem do pracy dwie godziny i jakoś nie narzekałem.
Za moich czasów człowiek dostawał do ręki 6 zł za godzinę i nikt nie marudził, a teraz się w dupach poprzewracało.
Jeny…
Ja jakoś…
Bardzo przykro mi słuchać takich słów, a słyszę je często. Ale teraz, gdy przez podwójne roczniki mnóstwo dzieciaków będzie chodzić do szkół w trybie zmianowym i mieć lekcje czasem od 7:10, a czasem do 20:00, coś we mnie pęka. Nie rozumiem, jak można mówić „też tak miałem, nie ma co narzekać”.
Przykro mi, że miałeś kiepskie życie. Naprawdę. Przykro mi, że w dzieciństwie twoja rodzina musiała zaciskać pasa i nie miałeś wielu fajnych rzeczy, które dzisiejsze dzieciaki mają. Ja też nie miałam misia szumisia a w gimnazjum byłam ostatnią osobą, która miała telefon komórkowy. Co więcej – ja w liceum miałam chyba najtańszy możliwy sagem my101x, który był KOLORYZOWANY. Ale w ogóle nie ma we mnie takiego myślenia „ja nie miałam, więc niech inni też nie mają”.
Jeden z moich ulubionych filozofów, Nietzsche, ujął to w cudownej metaforze mostu. Streszczając ujmę to tak:
Nie znam sensu życia, ale mogę je usensownić, jeśli będę mostem, po którym przejdzie kolejne pokolenie. Mostem na drodze, do czegoś lepszego.
Przykro mi z powodu ludzi, którzy swoją dumę i poczucie wartości biorą jedynie z cierpienia. Ja też nie miałam okazji skorzystać z usług dobrego dentysty na NFZ, ale nie zamierzam wyciągać tego „ja też…” jako argumentu, że ten stan ma trwać. Życzę innym, aby było im lepiej. I aby jakość usług na NFZ uległa poprawie.
Czasy się nieco zmieniły
W ogóle w tym całym „ja jakoś pracowałem za 6 zł za godzinę i nikt nie narzekał” zapominamy, że rzeczywistość była inna. Ceny i wartość nabywcza były inne. Gdy stawka godzinowa za rozdawanie ulotek wynosiła 6 zł za godzinę, bilet PKS z Solca Kujawskiego do Bydgoszczy kosztował 2,80 zł. Teraz? Prawie 6. Kalafiory na targu kosztowały złotówkę, za wielki okaz 2 zł. Dzisiaj? 5.
Więc kiedy ktoś odpowiada, że też chodził do szkoły w trybie zmianowym i wielkie mi halo, nic się tym dzieciakom nie stanie, to mam ochotę zapytać, gdzie jest jego RiGCZ. Znaczy – rozum i godność człowieka.
A gdyby tak…życzyć innym lepiej niż mieliśmy?
Życzę wszystkim dobrze i nawet lepiej niż mam ja. Nie mam żadnego żalu o to, że ktoś ma dzisiaj lepiej, niż ja miałam kiedyś. A już najbardziej boli mnie serce na to pieprzenie, że dzisiaj ludzie są roszczeniowi, bo ty zarabiałeś 6 zł i nie narzekałeś. No ja jakoś nie nie jestem za niewolnictwem.
Żeby było śmieszniej – niewolnik miał gdzie mieszkać i co jeść. Dzisiaj wielu ludzi wydaje 80% wynagrodzenia na mieszkanie, wzrósł poziom ubóstwa i mamy zjawisko biedy wśród ludzi pracujących (working poor). Nie uważam aby to był moment na twoje „ja miałam źle i nie narzekałam, więc ty też masz mieć źle, bo tak!”.
Jest mi cholernie przykro, że podwójny rocznik upchany w przepełnionych (po 36 osób) klasach będzie miał utrudniony dostęp do wiedzy i rozwalony przez tryb zmianowy dzień. To nie są odpowiednie warunki do nauki. Jest mi przykro, że wielu studentów jest niedożywionych jakościowo, chociaż łączą studia z pracą. Ja też zarabiałam studiując, też starałam się i miałam stypendium, ale nie zamierzam robić z siebie męczennicy. Życzę innym lepiej. Po prostu.
Resentyment
Jest taka genialna książka Maxa Schelera (znakomity niemiecki filozof) Resentyment a Moralności. Jeśli nie znasz nietzscheańskiego pojęcia resentyment, nie szkodzi – Scheler je ładnie wyjaśnia, a potem polemizuje z jego twórcą i pięknie je rozszerza. To jest jedna z najważniejszych książek mojego życia.
➡️ Jesteś nieszczęśliwa, zdradzona i nie wierzysz w miłość, więc na widok zakochanej pary rzucasz pod nosem, że fuuuj, wstydu nie mają, ta publicznie okazywać sobie uczucia, bleeh.
➡️ Jesteś stary i czujesz, że wszystko co najlepsze już za tobą? Urządzasz sobie słowną napierdalankę po głupiej młodzieży.
➡️ Nie stać się na zagraniczne wakacje? Komentujesz pod postem koleżanki, która była na Malediwach, że pod gruszą albo na Mazurach lepiej.
➡️ Jesteś niewykształcony? Wyzywasz tych wykształconych, że są oderwanymi od życia wykształciuchami, czy jak mawiał ojciec mojej mamy – „gryzipiórkami”.
Punkt wspólny: gdzieś tam w środku, środeczku, tej najszczerszej myśli którą znasz pewnie tylko ty, ewentualnie ktoś z kim wypiłeś dużo za dużo alkoholu, pragniesz tego wszystkiego. Miłości, młodości, zagranicznych wakacji, wykształcenia. I właśnie dlatego dowalasz innym i w ten sposób znajdujesz w tym gniewie i tej złośliwości jakieś ukojenie.
Resentyment.
Resentyment, to świat pełen goryczy
Ja też jestem czasami bezsilna i smutna, że coś nie ułożyło się tak, jakbym chciała. Ale nie godzę się na świat przepełniony rozgoryczeniem, zawiścią, pretensją i pogardą. I nie zamierzam życzyć innym gorzej.
Więc gdy mówisz „ja jakoś pracowałam od 17 roku życia i nikt się nie litował, nie rozumiem co za dramat” to po pierwsze – cieszę się, że znajdujesz tymczasowe ukojenie w „struggle porn”. Ale jest mi przykro, że miałaś w życiu ciężko i przykro, że szukasz w tym swoim „męczeństwie” walidacji. Naprawdę życzysz innym, żeby nie mogli w spokoju dokończyć edukacji? Życzysz im tego samego cierpienia?
Idź proszę na terapię, upora się ze swoim żalem, zanim jak opisał Scheler – resentyment całkiem wgryzie się w twoją osobowość i z okazjonalnego żalu stanie się częścią ciebie.
innym życz lepiej. Ja życzę.
Resentyment a moralności to jedna z ważniejszych książek w moim życiu, resztę zobaczysz tutaj:
W życiu w to nie uwierzę, że ktoś nie narzekał, sama na to narzekałam 😀 Nigdy nie patrzę w dół czy za siebie, chyba żeby komuś pomóc tak samo jak nigdy nie lubiłam porównywać się do gorzej żyjących. Jak słyszę takie teksty to od razu wychodzę, bo mnie szlag trafia jak można być tak obłudnym. Książkę chętnie też przeczytam. Miłej niedzieli 🙂
Polecam, naprawdę, jedna z ważniejszych książek również w moim życiu 🙂
Pomijajac to ze ta Pani bardzo madrze mowi/pisze to czy ktorykolwiek zdrowy samiec mogl sie odrazu skupic Na czytaniu po zdjeciu ilustracyjnym…. Pzdr autorke
W drugiej klasie liceum na poczatku roku dowiedziałam się, że będę chodzić na II zmianę do szkoły.. Pierwszego dnia po powrocie, po prostu polozylam się jeszcze z plecakiem na plecach i zasnęłam 👍 szczerze? Dałam rade, ale to był najgorszy rok jeżeli chodzi o zmęczenie i bóle głowy. Nie życzę obecnym dzieciakom tego, serio 🤯
Z chęcią zajrzę do książki – miałam kiedyś Nietchego na języku polskim w liceum i w sumie za szybko to omówiliśmy. Moja ciocia bardzo często lubi wracać myślami do tego, co było.. no ale kurczę, zyjemy w zupelnie innych czasach. Nic mnie bardizej nie denerwuje niz to slynne 'kiedyś to było’. Chociaż zdarza się, że w środowisku rodzinnym ja zmagam się z jakimś ważnym problemem, który dla kogoś mi bliskiego jest czymś w stylu „ee ja też cierpialam na depresje i musialam sobie poradzić’.. Nie lubię takiego porównania swoich problemów z czyimiś i uznawaniem, ze skoro ja mialam gorzej i… Czytaj więcej »
I bardzo dobrze, ze młodzi przychodzą i nie chcą robić za półdarmo.
A twoja prababcia robila pranie w rzece. I tez nie narzekala.
Tylko **uj z tego, czlowieku.
———
Moja matka, paradoksalnie, cale zycie krzyczala do babci że „mnie nie obchodzi ze ty cale zycie w polu pracowalas, ja tak nie zamierzam! ty tylko ludzi w dól sciagasz za soba!”
A potem odwracala sie do mnie.
„Ja w twoim wieku musialam sie uczyc, a potem w polu robic i w domu sprzatac a nie do miasta jezdzic!”
Ha.
Ha.
Mam w domu rodzinnym dwa przykłady: mama, która chce by mi było lepiej i ojciec, który nie mial/nie był, to i po co ja mam być/mieć 😀
Po co mi wakacje, on nie jeździł i żyje. 😀
Cześć,
Dobrze mówisz. Te, że kiedyś się pracowało na bezcen, a życie było strasznie ciężkie i brakowało na wszystko (w podstawówce miałam jedną bluzę z lumpeksa, bo na tyle było stać rodziców. Chodziłam jej przez dwa lata do szkoły dzień w dzień i jakoś nie przeszkodziło mi to wyjść na ludzi :D), to nie znaczy, że tak zawsze musi być. Trzeba walczyć o lepsze jutro. Teraz cieszymy się z mężem, bo nie mamy kredytu na 50 lat i mamy skromne oszczędności. A może być jeszcze lepiej, prawda?
Pozdrawiam,
Kasia
Też tego nie lubię. Drażni mnie to. Za miesiąc rodzę. Z prywatną położną w prywatnym szpitalu. To moja decyzja i cieszę się, że właśnie nie zarabiam 6 zł i stać mnie na to. Argument: kiedyś kobiety rodziły w polu i dalej pracowały do mnie nie przemawia. A naprawdę… słyszę go od starych i od młodych. Od dziewczyn, które rodziły w państwowym szpitalu i mają traumę do teraz. Wcześniej myślałam że właśnie te ostatnie najbardziej zrozumią moją decyzję. A one kąsają najbardziej. Jakby właśnie nikt nie mógł mieć lepiej od drugiego.
A ja ci życzę pięknego porodu maksymalnie na twoich warunkach. I myślę, że te komentarze dziewczyn, które mają traumę są nieco podszyte żalem, że one nie mogły sobie pozwolić. Mam nadzieję, że Twój poród będzie taki, jak tego chcesz.
Jeju, uwielbiam tę książkę Maxa Schelera, też jedna z najważniejszych książek, jakie w życiu przeczytałam, i wracam do niej co jakiś czas, chociaż pierwszy raz miałam z nią styczność na studiach. I też w takich sytuacjach zawsze mi się ona przypomina i pojęcie resentymentu, on świetnie tam wyjaśnia, o co w tym chodzi 🙂 Świetny tekst, Ania 🙂
Niestety dziesiejsze poglądy są „chore” zamiast iść do przodu, walczyć o lepsze jutro i pomagać sobie. My się cofamy, dokopujemy innym zamiast ich wspierać i motywować. Takie gadanie „a ja miałem to czy tamto…” pokazuje tylko, że zazdrościmy innym bo mają lepiej
Dużo racji masz w tym co piszesz, chociaż mnie się wydaje, że to wszystko dotyczy raczej starszego pokolenia, które nie potrafi zrozumieć, że cierpienie niekoniecznie uszlachetnia. Starzy, sfrustrowani, z poczuciem że nie przeżyli swojego życia tak, jak chcieli, więc teraz dowalą tym, którzy starają się działać i iść do przodu… To jedno zjawisko. A drugie? Chorobliwa zazdrość, chęć bycia podziwianym i LEPSZYM – niestety podbijane to jest przez kulturę social media, a szczególnie Instagrama. Szkoda tylkko, że poza wszystkim, często zazdrościmy czegoś, co nie istnieje 🙂 Warto skupić się na sobie i swoim życiu – faktycznie, mało jest tak wypalających… Czytaj więcej »
Świetny post! To narzekanie „ja nie miałem, więc nikt nie może mieć” jest tak okrutne, że trochę wbrew sobie nie mogę patrzeć z pełnym szacunkiem na osobę, która głosi takie farmazony. Ja rozumiem, że komuś było ciężko i jest mi przykro z tego powodu, ale mszczenie się na kimś i ciśnięcie mu tylko dlatego że ma lepiej jest po prostu podłe!
Niestety w dzisiejszym świecie jest pełno nienawiści, zawiści i pogardy. Być może jest to spowodowane pogonią za hajsem i wyścigiem szczurów. Bo przecież trzeba mieć więcej, lepiej niż inni. W momencie kiedy coś nie wychodzi, ludzie sobie nie radzą i zaczynają atakować innych. Ja zaczynałam pracę „sto lat” temu za 4,5 zł za godzinę. Bardzo się cieszę, że dziś uczniowie, którzy chcą sobie dorobić – mają więcej 🙂
Dajmy wolność niewolnikom ;D polecam wycinek z bajki Asterix i Obelix – https://youtu.be/G35_O8UGci8
Moja współlokatorka jest właśnie tą „po licencjacie bez doświadczenia”. Raz przyznała się ile zarabia, okazało sie, że tyle ile inni po magistrze z doświadczeniem. Współpracownicy robią jej na złość. Mówiła, że już nie może wytrzymać w tej pracy, a ona chce tylko zarobić i zdobyć doświadczenie.
Moi rodzice powtarzaja, że za ich czasów zajęcia na studiach kończyli też o 21 jak ja, a mieli gorszą komunikację miejsca, gorzej było się z kimś porozumieć, nie mieli internetu, nie było telefonów komórkowych. Ok, może tak bylo, ale czy świat nie powinien iść do przodu ? Jest mi przykro, że musieli żyć w PRL, ale że oni mieli tak ciężko nie znaczy ze ja też muszę mieć.
Bardzo madrze, ciekawie piszesz ale z tym postem tez nie do konca sie zgodze. “Starsze” pokolenie narzeka i niby zazdrosci obecnym “mlodym”? ja jestem z wyzu demograficznego, ktory byl w latach osiemdziesiatych. Dla dzieci urodzonych w tych latach bylo trudno dostac sie do dobrej szkoly, na panstwowe studia, klasy byly przepelnione plan zajec rozny czasem do pozna, nie bylo internetu itd..ale nikt nie narzekal i teraz tez nie narzekam z tego powodu ,co bylo. Okres szkolny, studia wspominam bardzo milo ,takze prosze nie piszcie o zazdrosci. Byl wyz duzo uczniow malo miejsc i trzeba bylo zyc. Malo tego jestem rocznikiem… Czytaj więcej »
Dokładnie. Bardzo mądrze powiedziane. Podłączanie „kiedyś to było” z automatu pod zazdrość brzmi tak, jakby ci ludzie, do których ów tekst się kieruje, nie chcieli zaakceptować brutalnej rzeczywistości, szukali głupich wymówek. Jeżeli dostajesz kopa w d… od szanownej rzeczywistości, przygotowujesz grunt pod to, żeby znowu nie oberwać. Innymi słowy: uczysz się radzić sobie z nią. Ewentualnie się wybijasz. Durne wpisy na blogu, jak to każdy ma źle, plus jeszcze uważanie własnych doświadczeń za fakty ogólne, niczego nie zmienią.
Otóż to.. A ile nasłuchałam się tego od momentu kiedy zaszłam w ciąże.. ile naczytałam się na forach od zawistnych mam, które swoje dzieci już odchowały.. ” Teraźniejsze matki nie powinny narzekać, 500+ mają, ja nie miałam i rzeba bylo dawać radę”, albo „kiedys to nie było pieluch, smoczków i takiego wyboru w sklepach i jakoś dałyśmy radę jako matki”. A teraz moje ulubione! UWAGA.. ” a po cholere jakieś badania prenatalne? za moich czasów chodzilo się na USG raz na trymestr i nikt nie wydziwiał” .. Ja się pytam DLACZEGO ludzie są tak zawistni? Skąd w nich taki jad?… Czytaj więcej »
Dziękuję Ci szczególnie za przykład z ludźmi wykształconymi. Znalazłam się w środowisku ludzi pochodzących ze wsi, z wykształceniem maturalnym, którzy poszli do pracy, nie na studia. Ja też pochodzę ze wsi, jednak studiuję w mieście 120 km dalej. Nigdy nie uważałam ich za gorszych, ale ja miałam opinię darmozjada – oni poszli do pracy (btw. pracują u swoich rodziców :)))), a ja z lenistwa na studia. Nie ważne, że sobie dorabiam jak mogę, pracę załatwiam sobie sama – studia równa się lenistwo. Towarzystwo już dawno opuściłam, lecz do tej pory nie potrafiłam zrozumieć JAK?