Jak upiększyć swoje otoczenie i być z niego dumnym

Urodziłam się w czasie dzikich przemian i wychowałam w malutkiej mieścinie. Jednej z tych, w których raz w roku jest festyn z udziałem gwiazd z bardzo odległych konstelacji. A także jednej z tych, w której ludzie z okazji świąt kościelnych wystawiają w oknach obrazki z papieżem i każdy o wszystkim wszystko wie. Nie mam kompleksów związanych ze swoim pochodzeniem, ale wiem co to kiepsko działający i wymagający naprawy PKS. I spóźnianie się do szkoły z powodu postoju pociągu towarowego, bo ze względów bezpieczeństwa zamknięto zardzewiałą kładkę nad torami, a renowacja to odległy plan.

Miejsca, których nie ma

Z jednej strony pamiętam dzikie boisko, na którym grało się w piłkę, spacery po lesie, dużo zieleni i mnóstwo pięknych miejsc, których już nie ma. Tam gdzie wspinałam się na drzewa i huśtałam na linie – stoją domy, w miejscu boiska jest market, a mój ukochany kawałek lasu kupił prywatny przedsiębiorca. To wszystko miało kiedyś swój urok, ale pamiętam też złe i brzydkie rzeczy. Np. pokrywający dachy eternit, nieoświetlone chodniki czy wymagające naprawy, nieutwardzone drogi które po deszczu zamieniały się w jedną wielką kałużę.

Dziwne rodzinne zdjęcia

Przy okazji wizyty u rodziców przejrzałam rodzinne albumy. Jest tam dużo naprawdę dziwnych zdjęć 😀 Te na których jestem szczęśliwa to zazwyczaj zdjęcia z pieskami, na rowerze, ze strupami na kolanach i na brodzie. Przeglądałam jednak album w zupełnie innym celu. Chciałam na zdjęciach znaleźć różne zakątki swojego miasteczka i porównać jak wyglądają dzisiaj. Niestety w większości z tych miejsc stoją dzisiaj czyjeś domy. Nie mogę jednak odmówić sobie podzielenia się z wami creepy zdjęciem pomysłu mojej babci.

Otóż babcia miała początkowo dokonać jakiejś naprawy, a ostatecznie wyszedł z tego remont łazienki. Pomyślała, że fajnie byłoby ten wzniosły moment uwiecznić, więc kazała mi udawać, że „elegancko myję ręce”. Efekt macie powyżej😅 Potem zobaczycie jak bardzo odbiega to zdjęcie stylistką od zdjęć, przy robieniu których czułam się swobodnie i byłam sobą. Zmierzam jednak do czegoś innego.

Naprawa, zamiast wyrzucania

Kilka dni temu mówiłam na stories, że często zanoszę buty do szewca, bo lubię jak ulubione pary służą mi długo. Miałam w swoim miasteczku wspaniałego fachowca, takiego starszego miłego pana, który opowiadał ciekawe historie. Wymieniałam u niego fleki i zelówki. No i wiele razy słyszałam to, co padło w odpowiedzi na moje stories – że przecież się nie opłaca, bo usługi szewca są drogie i można trochę dołożyć i są nowe buty.
Nie opłaca się wymienić szybki w sprawnym i wciąż nowym telefonie, lepiej kupić nowszy.
Nie opłaca się czegoś remontować, lepiej zrównać z ziemią.

I o ile rozumiem, że w pewnym momencie nie warto inwestować w coś, co robi się skarbonką bez dna (np. stare auto), o tyle zbyt często pozbywamy się rzeczy zdatnych do użytku, wymagających jedynie lekkiego liftingu. Absolutnie całym serduszkiem kocham te wszystkie niskobudżetowe remonty. Te, podczas których ktoś maluje szafki, kupuje rośliny, zmienia gałki od szuflad i narzutę na kanapie, a wnętrze wygląda jak nowe.

Wykorzystaj to, co masz

Za dzieciaka dziadek z tatą wybudowali mi niemal bezkosztowo piaskownicę. Te kilka cegieł pochodzi z odzysku – wyrzucone przez kogoś po rozbiórce domu. Ile ona dawała mi wtedy radości! W tych dzikich czasach, gdy jedni wyrzucali lekko zużyte rzeczy i wymieniali co roku na nowe, drudzy wykorzystywali je ponownie. Mieliśmy w miasteczku handlarzy przywożących sprawne rzeczy wystawione na śmietnik przez naszych zachodnich sąsiadów. Miałam z takiego źródła solidne drewniane biurko, pierwszy monitor i bardzo porządny rower. Korzystając z tych rzeczy zawsze zastanawiałam się jak bogatym trzeba być, by wyrzucać całkiem sprawne przedmioty. No i voilà! Dzisiaj wielu moich znajomych wyrzuca do kontenerów rzeczy, które im się po prostu znudziły, a nie chce im się bawić w wystawianie tego na OLX. Dużo się pozmieniało!

Solec Kujawski – miasto kiedyś i dziś

Moja rodzinna gmina nie jest najbiedniejsza. Wiele brzydkich miejsc jest ładnie odnowionych, ale niektóre decyzje łamią mi serce. Np. zastąpienie solidnego, ceglanego budynku dworca szklaną szkaradą postawioną obok. Czasami rzeczywiście potrzebne są bardzo porządne inwestycje, ale ile miejsc zyskałoby na zwykłym uporządkowaniu i wyczyszczeniu! Kilka drzewek, trochę zieleni, ławek – straszące podwórka można prosto odmienić w miejsca, gdzie chętnie spędza się czas. Popatrzcie jak wyglądało kiedyś mojego miasteczko:

Rozpoczęcie roku szkolnego 1997/1998 i wciąż jeszcze sześcioletnia (jestem z października) Ania zmuszona do założenia białych rajstop i czerwonych lakierków…

Ta samo miejsce dzisiaj. Nie zliczę ile razy w moich strupach na kolanach znajdywały się kamyki z piaszczystej niegdyś ulicy. Nie zliczę ile razy szłam dosłownie po płocie (!), bo uliczka po deszczu wyglądała jak błotny staw i była jedną wielką kałużą.

A to moja mama w wózku ze mną. Rok 1992.

Rok 2019. Przybyło trochę dziur w drodze, pojawił się fryzjer o wdzięcznej nazwie „fryzjer”, ale przynajmniej chodniki są całe. No, prawie.

Cif Witaj piękna Polsko, czyli akcja renowacja

A jak jest u Ciebie? Twoje miasto, miasteczko czy wieś – straszy, czy wygląda dobrze? Piszę ten tekst po to, by opowiedzieć wam o pięknej i potrzebnej akcji społecznej Cif. Witaj piękna Polsko. Jeśli w Twojej okolicy (lub takie bliskiej twojemu sercu) jest niszczejące przejście podziemne, obdrapany mur, pomazana, paskudna ściana albo straszące podwórze – chwyć za aparat i zrób mu zdjęcie. A potem wypełnij prosty formularz zgłoszeniowy – opisz w nim lokalizację i krótko napisz, dlaczego właśnie to miejsce wymaga renowacji.

Ważne, aby to było miejsce służące społeczności, czyli raczej pomazane i obdrapane wejście do parku niż prywatne podwórze. Chodzi o to, aby mieszkańcom zrobiło się przyjemniej i milej. Żeby nie smucić się na widok sypiącego się murka, gdy idziesz na spacer z psem albo z dziećmi do parku. Coś w stylu brzydkiej bramy, albo fasady kamienicy przy rynku miasta, na którym znajduje się lodziarnia. Albo fontanna przy której ludzie grają w szachy i czytają książki.

W moim miasteczku przy samym rynku stoi taka szkaradna kamienica. Tuż obok niej jest urocze zejście nad Wisłę, a przy rynku lodziarnia i ławki na których ludzie chętnie odpoczywają. To właśnie przykład takiego miejsca! Okej, tą kamienicą ktoś się już akurat w końcu zajmuje, ale może znasz inne miejsce wymagające odrobiny troski? Jestem pewna, że każdy jest w stanie takie znaleźć.

I teraz najlepsze –marka Cif dokona renowacji 8 takich miejsc zupełnie za darmo! 14 miejsc zostanie wyłonionych do półfinału, a z nich to Wy głosując wybierzecie 8 miejsc, które zostaną odnowione. Są też nagrody w postaci zestawów produktów Cif. Warto spróbować naprawić coś, zanim będzie za późno i jedynym ratunkiem będzie postawienie tego od nowa

Uwielbiam takie akcje i ogromnie się cieszę, że mogłam we współpracy z marką Cif Wam o tym opowiedzieć. Będę bardziej niż szczęśliwa, jeśli ktoś z Was zgłosi coś, co psuje wygląd jego miasta. I tym jednym zgłoszeniem pomoże dobrej wróżce czynić swoją magię i uprzyjemnić życie mieszkańcom. Z doświadczenia wiem, że jak o coś trzeba trochę powalczyć, to potem się o to coś bardzo dba.

Nie traćcie proszę czasu, zgłaszać się można do końca pierwszego tygodnia lipca. Czasu jestem zatem mało, a gra jest zdecydowanie warta świeczki. Można zrobić coś dobrego dla swojej lokalnej społeczności.

Nie musisz przy tym kiwnąć palcem, wystarczy kliknąć.

Więcej informacji na stronie:

https://www.witajpieknapolsko.pl/

Tekst powstał we współpracy przy akcji Cif Witaj Piękna Polsko.