Siedem pierwszych prac

Ta „praca” rozwinęła się dużo wcześniej niż myślałam pisząc tekst „jak zarabiać na pisaniu„, a widzę to dopiero patrząc na to zdjęcie. Mam na nim t-shirt będący moim wynagrodzeniem za pisanie tekstów na pewien portal dla nastolatek. Dwa teksty to jedna bluzka! To było moje pierwsze „zlecenie” 😀 Ciekawe czy Nina to pamięta. Ninę z tego miejsca serdecznie pozdrawiam, tak samo jak Julię która mi to zaproponowała. Zarabianie na pisaniu ciągnęło się za mną bardzo długo, teraz zrobiłam sobie trzymiesięczny urlop od zleceń (już dużo poważniejszych) i od dawna nie zajmuję się pisaniem tekstów zapleczowych za 4 PLN.

W ferie zimowe w gimnazjum się rozchorowałam i musiałam siedzieć w domu. Modna była wtedy Tibia, którą sobie zainstalowałam i pykałam z audycjami Roberta Bernatowicza w tle. Była to dla mnie świetna zabawa. Ponieważ wysiłek potrzebny na wbicie 30 levela był dużo wyższy niż 24 i nie przekładał się proporcjonalnie na cenę postaci, wyspecjalizowałam się w tych ok 22-25 levca. Sprzedawałam je za 25-40 PLN. Nie dość, że dobrze się bawiłam, to jeszcze zabawa mi się zwracała, a ja przesłuchałam mnóstwo historii z dreszczykiem 😀

6. Sprzedaż własnego „poradnika”.

Przygotowanie kompleksowego poradnika, jak wbijać levele w Tibii zajęło mi dwa tygodnie. Ustawiłam cenę na 1,25 PLN i sprzedałam ok. 100 egzemplarzy, które wysyłałam mailem.  Końcówka miała iść na podatek, ale popadłam w tarapaty. Nie ogarnęłam że mam konkurencję, że ludzie będą sobie ten poradnik wysyłać mailami i że nie mam numeru ISBN, a moja działalność podchodziła pod ciągłą i zorganizowaną. To była gorzka pigułka do przełknięcia i uratowała mnie kwota wolna od podatku. Moje konto na allegro zostało zablokowane, a ja najadłam się stresu i do dzisiaj 50 razy sprawdzam swoje PIT-y ujmując w nich nawet to, czego nikt nie ujmuje.

Akcja z „poradnikiem” nauczyła mnie ogarniania prawa podatkowego i wyleczyła z beztroski i lekkiego podejścia do życia 🙂 Wtedy też ktoś rzucił hasło, że zamiast poradnika mogłam te treści wrzucić na jakąś stronę oblepioną banerami. Przeszkodzą był fakt, że nie umiałam stawiać stron internetowych. Prowadziłam wtedy popularnego photobloga (co w ogóle nie wiązało się z pieniędzmi). Pierwsza moja komercyjna strona powstała zatem w 2008 roku i traktowałam to wyłącznie zarobkowo. Ja pisałam, ktoś inny pozyskiwał materiały, inna osoba zajmowała się sprawami technicznymi, a zarobek był dzielony sprawiedliwie na nas wszystkich. Wyspecjalizowałam się w pisaniu tekstów obiecujących rozwiązanie problemu, ale zostawiających niedosyt motywujący do kliknięcia w jakiś baner. Śmieszne czasy!

Wszystko jest uwarunkowane moim dzieciństwem – silnie stawiam na dywersyfikację źródeł przychodu, dewizę work smarter not harder i czerpanie przyjemności z tego co robię.

Często czytam w mailach od Was – mam 23 lata, mieszkam z rodzicami i rodzicom nie pasuje, że przyprowadzam chłopaka na noc. Jak przemówić mamie do rozsądku by nie traktowała mnie jak dziecko?

Cóż, to jak z bravo girl – rodzice mają prawo mieć problem z tym, że w ten sposób spożytkowałeś swoje kieszonkowe, ale jeśli kupisz gazetę za swoje samodzielnie zarobione pieniądze – twoja sprawa. Zarób własne pieniądze i się wyprowadź, to jedyna recepta. Zgrzyty w domu są do tego świetną motywacją, gdy ich nie będzie – zasiedzisz się tam trochę za długo.