Na którym levelu jesteś?

Hej ho…

nie da się ukryć, że ostatnio na blogu cisza. Trwa u mnie dość intensywny okres, kiedy regenerują się moje płuca. I trochę ciężko mi się skupić na czymkolwiek 🙂

Nie chciałam pisać w tym czasie nic na siłę, chociaż mam kilka ważnych tematów. Chciałam się skupić na ładowaniu baterii, ale jak na złość co chwilę ktoś coś ode mnie chce…

Wydarzył się też jeden niefajny zbieg okoliczności, bo zasłabłam w złym czasie i w złym miejscu, ale cóż – nikt nie mówił, że będzie łatwo 🙂

W dodatku przez jakiś czas zwątpiłam w sens pisania bloga. Tak generalnie.

Jest jeden poważny problem ze wszystkimi książkami o szczęściu i z tym całym samorozwojem… ta cała wiedza i ten know-how jest prawidłowa i błędna i jednocześnie.

Obecnie skupiam się na zadawaniu właściwych pytań i otrzymywaniu. To się dzieje bo tak działa świat…

Ale jest czas na pracę i jest czas na kołacze.

Mam świadomość, że moje wybory mogą być dla niektórych niezrozumiałe i nie zamierzam z tym walczyć ani nawet dyskutować, bo w różnych sferach życia jesteśmy niżej lub wyżej. Ja mogę być kilka poziomów wyżej w sferze X, ale jednocześnie kilkanaście niżej w sferze Y…

 Mówię to do Was wyglądając tak…zero makijażu, naturalny kolor jest ciut ciemniejszy niż końce, przez co wyglądam jakbym miała tłuste włosy…i w dodatku wyskoczyło mi coś na czole.

Narzutka : LINK

Mam na twarzy wysiłek i ból, ale też szczęście, że to się dzieje…i jednak mam nadzieję, że będę miała motywację i energię, aby robić to:

Ciepła kamizelka/sweter : KLIK

Tak, jestem fizycznie dość słaba i potrzebuję nadgonić jeszcze z 16 h snu, co też zaraz uczynię.

Wstawiam to, bo czasami macie nierealne wyobrażenie, że ot, pstryk i naprawiłam swoje zdrowie. A to są trudne i żmudne procesy, dużo większy wysiłek niż łykanie tabletek. Serio. Nie wiem, może widać zmęczenie na mojej twarzy? Zdecydujcie sami, czy chcecie słuchać co ma do powiedzenia człowiek, który wygląda w ten właśnie sposób…

Jak napisałam, zwątpiłam w sens pisania bloga… powtórzę raz jeszcze :

Jest jeden poważny problem ze wszystkimi książkami o szczęściu i z tym całym samorozwojem… ta cała wiedza i ten know-how jest prawidłowa i błędna i jednocześnie.

I spróbuję zobrazować – załóżmy, że jesteś na levelu :  (A)”buduję swój biznes”. Na tym etapie poświęcasz mu dużo czasu i pracy. Ktoś, kto w tej samej sferze jest na etapie (B) „zbudowałem swój biznes i chcę być rentierem”  ma inne priorytety – on chce teraz jak najmniej pracować i tylko spijać śmietankę. Powierzyć kierowanie przedsiębiorstwem innym osobom, stopniowo delegować wszystkie obowiązki.
Sęk w tym, że wiedza prawidłowa dla osoby na levelu (A), czyli biznes wymaga nakładów czasu i pracy, jest błędna dla osoby na levelu (B),  jest nieprzydatna.

I odwrotnie -> gdyby osoba (B) powiedziała osobie (A), że kluczem do sukcesu jest oddalanie się od firmy i usamodzielnianie jej… kompletnie by jej nie pomogła.

Kurczę, nie umiem się za bardzo wysłowić. Chodzi mi o to, że co jakiś czas dochodzimy do wniosku, że się myliliśmy. I że to, co robiliśmy było błędne. Np. ja nie wrócę już nigdy do żadnej religii, ale to, że dla mnie życie wg. zasad i dogmatów jakieś religii jest nieprawidłowe, nie oznacza, że dla innych nie jest pomocne w funkcjonowaniu, zrozumieniu siebie i świata…

O, wiem, mam już przykład, który zobrazuje to lepiej.

Kiedy uczysz się czytać, bierzesz książkę i wypowiadasz wyrazy na głos. Dzięki temu pobudzasz obszar mózgu. Przetwarzasz litery na dźwięk, stymulujesz pewne połączenia. Po czasie jesteś level wyżej i wypowiadanie słów na głos absolutnie nie jest Ci do niczego potrzebne.

Gdy chcesz nauczyć się dużo szybciej czytać, zaczynasz rozumieć, że wypowiadanie słów na głos czy w myślach, zaczyna Cię ograniczać, bo mózg czyta szybciej niż „mówi”. Więc przestajesz sobie w myślach „mówić” co przeczytałeś. 

Sęk w tym, że jeśli powiesz dziecku, które odkrywa czytanie – „słuchaj, nie mamrocz sobie pod nosem co czytasz, bo to bez sensu”, to sprawisz,że nie nauczy się czytać wcale. Bo ten etap jest potrzebny, bez niego nie ma stymulacji obszarów odpowiadających za czytanie.

Bez etapu A, nie ma etapu B.

Krótko mówiąc, najpierw myślisz, że to co robisz jest mega słuszne i nie dopuszczasz myśli, że może być na odwrót. Kiedy opanujesz ten level, to dochodzisz do wniosku, że jednak było błędne i teraz będziesz robić odwrotnie.

Zapominasz o jednej rzeczy : błędne założenie nie było błędne – było poprawne przy innych warunkach i na innym poziomie.

Musisz pogodzić się z tym, że osoby z innych etapów kompletnie nie zrozumieją motywów Twoich działań… bo są na innym poziomie z innymi celami, potrzebami….

Jeśli uznasz to za majaczenie…przescrolluj sobie wyżej i spójrz na zdjęcia. Przypomnij sobie, że mam gorączkę i zignoruj to.

PS. Nie czytałam komentarzy… 🙁


Niektóre teksty widzą tylko subskrybenci (nie lądują na „głównej”) –

 jeśli chcesz być na bieżąco, zostań obserwatorem w google lub na bloglovin 🙂

Follow on Bloglovin

Uściski, Ania
Subscribe
Powiadom o
guest
61 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Baskuul
9 lat temu

dokładnie tak: Bez etapu A, nie ma etapu B. 🙁

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Baskuul

dokładnie.

almondcake
9 lat temu

dobra… to ignoruję w takim razie, bo chyba nie zrozumiałam.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  almondcake

Spróbuję wytłumaczyć, kilka osób dobrze zrozumiało, np. komentarze o nauczaniu muzyki, wierszu i diecie surowej…Jeśli dochodzisz do etapu, kiedy widzisz że musisz zmienić postępowanie, bo już nie jest aktualne dla nowego 'etapu', a osoby do których się zwracasz wciąż są w tej kwestii etap niżej (nie utożsamiać tego z czymś gorszym) to nie wiesz co robić. Cały zanurzasz się w innej rzeczywistości, ale innym musisz przekazywać informacje z poprzedniego poziomu poznawczego.Ja byłem wegetarianinem, co wypłynęło z mojego zainteresowania jogą. Dzisiaj jem mięso, bo pobierając z niego energię jestem w stanie uzyskać jej więcej i robić więcej dobrego dla zwierząt. Paradoks?… Czytaj więcej »

emajla
9 lat temu

To ja w takim razie napiszę, że zdrówka życzę i mam nadzieję, że odeśpisz to co masz odespać, przetrwasz okres bólu i za jakiś czas będziesz na nowym levelu zdrowia ^^

Polowanie na zdrowie

Całkowicie rozumiem co masz na myśli. W dużej mierze masz moim zdaniem rację. Trafne przemyślenia. Bloga powinnaś prowadzić nadal, bo jest najzwyczajniej wartościowy, zwłaszcza teraz gdy w blogosferze pełno blogów lifestylowych jest o niczym, a Twój coś wnosi. Co do wyglądu to wyglądasz wg mnie ładnie i naturalnie, nawet bez makijażu super (a może i nawet lepiej bez, jestem zwolennikiem bardziej naturalnego wyglądu :-P). Tak sobie myślę, jeśli byś była zainteresowana, to może poszukaj jakiegoś Uniwersytetu w Polsce który zainteresowałby się Twoim przypadkiem chorobowym bardziej merytorycznie, niż wspominani przez Ciebie lekarze. W gruncie rzeczy jesteś ciekawym przykładem klinicznym, mogłaby nawet… Czytaj więcej »

Polowanie na zdrowie

Wspominałaś o profesorze, który polecił Ci brać kapsaicynę. Nie śledzę też Twojego bloga od początku, więc coś mogło mnie ominąć :-). Jak rozumiem masz chorobę genetyczną. Jednak faktem jest, że choroby genetyczne czy predyspozycje genetyczne do chorób można leczyć/wspomagać odżywianiem. Tym działem nauki biomedycznej zajmuje się nutrigenomika. Bada wpływ tego co spożywamy, na ekspresję genów. Przykładem jest opisywane przeze mnie na blogu działanie imbiru na gen Muc5Ac, gdzie imbir obniża ekspresję tym samym następuje zmniejszone wydzielanie śluzu. Jest to stosunkowo nowa dziedzina, ale rozwijająca się i bardzo ciekawa moim zdaniem. Idzie to też w drugąstronę – nutrigenetyka (tam była nutrigenomika),… Czytaj więcej »

Polowanie na zdrowie

A, tutaj taki artykuł przeglądowy o nutrigenomice: http://www.nutrilife.pl/index.php?art=72

Ania Kania
9 lat temu

Trochę nie wiem, co napisać, a coś bym chciała. Myślałam, że widzisz sens w pisaniu bloga, bo cieszyłaś się z tego, że pomogłaś tak wielu osobom z różnymi dolegliwościami zdrowotnymi. Właściwie Twoje wpisy im pomogły. Nawet mi! Przecież opowiadałam Ci o tym:) Chociaż choroby nie były podobne, to zaraziłaś mnie swoim nastawieniem, siłą i energią. Myślałam, że widzisz tym taki sens, żeby pomagać innym. Mam nadzieję, że w dniu blogowigilii będziesz się dobrze czuła. Tzn wiem, że nie jakoś super, ale chociaż ok. Cały czas życzę Ci zdrówka i trzymam za Ciebie kciuki. Ważne jest, żebyś podążała za swoimi priorytetami,… Czytaj więcej »

Różowa Klara
9 lat temu

Trochę mnie zaskoczyłaś, ale przecież jesteśmy tylko ludźmi, więc nic dziwnego, że mamy wątpliwości np. co do bloga. Mam nadzieję, że po tym ciężkim okresie, trochę sytuacja się wyrówna, bo chyba czytelinicy nie mogliby się pogodzić z faktem, że miałaby nastać tu całkowita cisza! Życzę ci snu i lepszego samopoczucia.

margaritum | Alchemia Kobiecości

Przede wszystkim trzymaj się dzielnie i zdrowiej, bo to najważniejsze 🙂
A co do etapów… przyszło mi do głowy, że etap wyższy zawiera w sobie ten niższy. Tak więc patrząc z perspektywy wyższego poziomu można zrozumieć osobę, która jest na niższym, bo już się przez to przeszło. Nie zapomina się przerobionych lekcji życiowych 🙂 Ale to prawda, osoby które są w jakiś sposób z tyłu, nie rozumieją tych, którzy poszli dalej.
Idź więc dalej i miej wyrozumiałość dla tych, którzy nie nadążają 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

dzieki,ze cos napisalas mimo, ze nienajlepiej sie czujesz 🙁 buziaki! i szybkiego powrotu do zdrowia! fuksja

Strawberrygirl
Strawberrygirl
9 lat temu

Uwielbiam Cię, trzymaj się mała i proszę nie przestawaj pisać!

Agnieszka Rumińska
9 lat temu

W czelusciach internetu zjadlo mi komentarz wiec napiszę jeszcze raz.. . Tym razem z błędami bo nie mam sily na drugą edycję przez niewygodny tablet 🙂 To o czym piszesz jest zjawiskiem kluczowym w kwestii jakiejkolwiek pedagogiki. Ja zajmuję się nauczaniem śpiewu , więc jest to teren malo uniwersalny. Ale myślę, ze idea znajduje zastosowanie w nauczaniu innych fachów. Zły nauczyciel powie Ci, jak u niego coś funkcjonuje TERAZ. Ty próbując to wykonać lądujesz w kompletnie innym miejscu bo startujecie z różnych poziomów. Dobry nauczyciel powie Ci, jak masz postępować, jakie małe kroczki wykonywac i z jakich narzędzi korzystać aby… Czytaj więcej »

Agnieszka Rumińska
9 lat temu

🙂 poruszyłas wyjątkowo bliski memu sercu problem. Sporo ludzi trafia pod moje skrzydła bo przez złych nauczycieli wylądowali w miejscu, jakiego się nie spodziewali i w jakim nigdy nie chcieli sie znaleźć . I ja staram się im pokazywać krok po kroku jak ich głosy skierować na dobre tory.

podejrzewam, że gdybym miała bloga, to podobny tekst byłby jednym z pierwszych napisanych przeze mnie. Złość mnie ogarnia gdy myślę o tylu zmarnowanych talentach właśnie przez złych pedagogów, o czym Ty też często piszesz w kontekście funkcjonowania szkół. Szkoda gadać… 🙂

Oludzie
9 lat temu

Ja to widziałam, kiedy moi rodzice pomagali mojemu 7-9-letniemu bratu przy odrabianiu lekcji. Wszystko dla nich takie logiczne było i nie rozumieli, jak on może tego nie rozumieć i woleli już podać mu prawidłową odpowiedź, niż denerwować się w trakcie dalszego tłumaczenia mu. Teraz sytuacja na szczęście wygląda trochę inaczej.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Troche nie typowy tekst, ale myśle , że pomimo wielu trudności poradzisz sobie. Co Cię nie zabije to Cię wzmocni! Trzymaj się!

Żanett
9 lat temu

Aniu, kilka razy pisałaś, że blog jest dla Ciebie bardzo ważny, ale w tej chwili chyba faktycznie powinnaś skupić się na sobie… Ludzie zawsze będą mieli nierealne wyobrażenia, oczekiwania, będą mieli jakieś "ale"… Czasem chyba każdy z nas ma wątpliwości co do kwestii, których jeszcze niedawno był zupełnie pewien. Wiem, że bloga prowadzi się przede wszystkim dla siebie, ale zawsze pamiętaj, że jego sens jest dla nas, czytelników, ogromny – odmieniłaś wiele istnień, wiele głów, wiele serc. Jeśli potrzebujesz (a po zdjęciach widać, że potrzebujesz bardzo, bardzo), to zrób sobie przerwę, zapomnij o blogu, czytelnikach i "zobowiązaniach". My tu na… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Tak samo jest z dietą RAW – guru od jedzenia surowego, którzy pisali o tym książki, w pewnym momencie stwierdzili, ze ich wcześniejsza teza o jedzeniu 100% RAW jest zła i trzeba jeść iles procent posiłków ciepłych. Ale żeby do tego doszli, musieli najlepiej jak potrafią robić to, co okazało się błędne , ale było wtedy prawidłowe. Co więcej – oni są wyżej, ale ich błędne założenie jest dla pewnej grupy osób słuszne, bo warto zacząć od 100% RAW. Mistrzowie rozumieją tych na początku drogi, ale oni nie rozumieją mistrzów….Napisałas tekst, który zrozumie tylko ktoś, kto potrafi głęboko przeanalizowac swoje… Czytaj więcej »

oxfordka
9 lat temu

A ja Ci napiszę, że nie widzę nic "nie tak" w tych zdjęciach. Widzę uśmiechniętą, piękną dziewczynę bez zbędnych dodatków w postaci "tapety".

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

No to wskakuj na next level;) Bierz bystrą asystentka, niech odwaga brudna robotę a Ty spokój śmietankę. Zasłużyłaś. Zbyt dosłownie zrozumiałam? Ala

Unknown
9 lat temu
Reply to  Anonimowy

Nie, nie wskoczysz czy nie, Ala nie zrozumiała zbyt dosłownie? 🙂 M.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Rozumiem po części o co Ci chodzi Aniu. Niekiedy trzeba wyhamować i skupić się na sobie. Zrobić rozrachunek tego co ważne, a co ważniejsze. Spytać siebie jaki cel ma to co robię.
Teraz życzę Ci wiele zdrowia i wytrwałości w tym trudnym czasie :*
Pozdrawiam, Agata

Seldirima
9 lat temu

Eee, że źle na zdjęciach? Dobrze, a przynajmniej w normie, jak zwykła dziewczyna.
Myślałam, że bloga piszesz bardziej dla siebie, a nie w jakiejś misji społecznej? Bo jak dla siebie, to nie masz się co zniechęcać.

Ps. Nie czytałaś komentarzy, tzn. nie dodawałaś ostatnich? Bo coś tam pisałam pod przedostatnim tekstem i się nie ukazało, a sama już nie pamiętam dokładnie czy to nie było np. 4 dni temu.

Seldirima
9 lat temu
Reply to  Seldirima

A to trochę masakra 😉 Nie zamęczaj się.

Carrie
9 lat temu

Aniu, przede wszystkim jak najwięcej zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia! A także odpoczynku w te świąteczne dni. I jest sens pisać, pomogłaś fizycznie i psychicznie tak wielu osobom, a są takie, które Cię dopiero poznają. I choć piszesz, że fizycznie jest źle na zdjęciu wyglądasz ślicznie, lubię Cię oglądać taką naturalną 🙂 Jeszcze raz mnóstwo zdrowia!

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Piękna kamizelka ta kremowa 🙂 łądnie wygladasz na zdjeciu z laptopem 🙂

Niedopowiedziane
9 lat temu

Życzę dużo zdrowia i spokojnych świąt 🙂

tlusta_papuzka
9 lat temu

Oraz 'jak się nie przewrócisz, to się nie nauczysz' 😉

Życzę Ci pomyślnej regeneracji.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Bardzo dobrze to ujelas w slowa. Wiekszosc ludzi nie zadaje sobie trudu, zeby wejsc w etap najbardziej odpowiadajacy sobie i swoim potrzebom, a ida bez zastanowienia za innymi. Ci inni byc moze juz ten etap przeszli i nasze zachowanie wydaje sie smieszne i groteskowe. Ale jesli tego nie przezyjemy sami i na wlasnej skorze nie doswiadczymy pewnych rzeczy juz na zawsze pozostaniemy w pkcie wyjscia… Podobnie nieodlaczenie sie od glownego nurtu kiedy chcemy isc do przodu spowoduje, ze nigdy nie osiagniemy tego czego bysmy chcieli a dostaniemy co najwyzej to, czego chce wiekszosc. Niewazne jak bysmy sie starali nie mozemy… Czytaj więcej »

pidzamowa
9 lat temu

To trochę jak z pisaniem 😉 Każdy kogo znam zaczynał od rymów, a potem przechodził na wiersze białe. Ale wiem, że rymowanie uczy świadomego doboru słów, rytmu, wrażliwości na brzmienie wiersza…

Trzymaj się, Aniu mocno! :*

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Te wszystkie określenia 'błędne' zamieniłabym raczej na słowo 'nieprzydatne', którego użyłaś tylko raz. Chociaż i z tym nie do końca, bo to, że ktoś jest dalej i wyżej wcale nie oznacza, że od czasu do czasu nie potrzebuje sobie przypomnieć podstaw i że nie warto do nich wrócić. Ja wracam do tych książek, od których zaczynałam. Po nową energię, po odkrycie rzeczy, tym razem drobnych, których wcześniej nie zauważyłam. Po zweryfikowanie. Rozwój osobisty/samoświadomości to nie wiedza, która się przedawnia. A jest chyba czymś najważniejszym do zdobycia w życiu. I chociaż chłonę różne książki, teksty, idee i koncepcje od wielu lat… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Komentarze pokazują, ile Twoich czytelników czyta Cię ze zrozumieniem – przyznam, że nieraz czytam komentarze i na Twoim miejscu bym się załamała. Ty o wozie, oni o kozie. Rozumiem Cię. A pomyśl sobie, że ja mam tak, że do kolejnych etapów dochodzę w zastraszającym tempie. Nieraz nawet nie zaczynam roboty. Serio. I tak długo pisałaś, nim do takich wniosków doszłaś 😉 Cóż, trudno jest towarzyszyć komuś, kto jest na o wiele niższym levelu. Trudno zwolnić, by dorównać mu kroku, patrzeć na świat oczami tego kogoś jest szalenie nudne i męczące. Na tym polega wychowywanie dzieci – a przecież zajmujesz się… Czytaj więcej »

Agagaga
Agagaga
9 lat temu

Ani, już jakiś czas temu chciałam Cię zapytać.. Ostatnio tak sobie myślałam, że książki motywacyjne są dla … ludzi słabych. Jak Ty to widzisz? Nie mówię książkach o technikach zarządzania czasem, ale o typowych motywacyjnych.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu
Reply to  Agagaga

Kim jest słaby człowiek? Czy to ten, który popełnia błędy? A może ten, który jest tego świadomy? Czy to ten, który szuka odpowiedzi na swoje pytania? Może ten, który szuka rozwiązania swoich problemów?
Czym taka książka o czasie różni się od tej o motywacji? Ten ma wiecznie mało czasu, a ten wieczny brak chęci – albo wieczną chęć, ale zapał mu szybko mija.

Ania Abakercja
9 lat temu
Reply to  Agagaga

moim zdaniem książki motywacyjne są po prostu dla ludzi niezmotywowanych bądź niedostatecznie zmotywowanych. i niekoniecznie musi to mieć związek z siłą. chociaż oczywiście może.

Anonimowy
Anonimowy
8 lat temu
Reply to  Agagaga

Ludzie mają różną przeszłość. Czasem ten ''słaby'' w życiu musiał sobie radzić z takimi rzeczami, z którymi ten ''silny'' nigdy się nie mierzył. Biologicznie tez się różnimy. Niektórzy sa wrażliwsi czy mneij zaradni, ale za to np. kreatywni i refleksyjni – dostrzegają rzeczy, nad którymi ten super zaradny nawet się nie zatrzyma.

Em Art
9 lat temu

Nawet jeśli zechciałabyś zamknąć blog i nigdy więcej nic nie napisać to nikt nie miałby Ci tego za złe. Twoja praca – dzielenie się doświadczeniami, wiedzą i przemyśleniami nie przepadnie. Mimo tych mieszanych uczuć dotyczących bloga, najważniejszy cel spełniłaś (zrealizowałaś swój zamysł) i kontynuujesz każdego dnia motywując innych do działania oraz pracy nad sobą. Każda książka ma prawo mieć swoje zakończenie, jak i blog.

Madame Oleosa
9 lat temu

Moim zdaniem to o czym piszesz odnosi się do osób, hmm, mało refleksyjnych i niezbyt mądrych życiowo. Weźmy na przykład rodziców. Rodzice bywają mądrzy i mniej mądrzy. Mniej mądrzy nie chcą już pamiętać, że kiedyś robili to samo, co ich dzieci i absurdalnie oburzają się na ich zachowania, zarzekając się "nigdy bym czegoś takiego nie zrobiła" no i ja sławne "JA W TWOIM WIEKU…". Mądrzy rodzice wiedzą, że etapy są różne i etap robienia głupich rzeczy jest niejako naturalny, sami pamiętają, jak było kiedyś i że to mija, ale strofowanie dziecka i mówieniu mu, jakie jest głupie nie pomaga w… Czytaj więcej »

Madame Oleosa
9 lat temu
Reply to  Madame Oleosa

Gdyby wszyscy ludzie nie widzieli związku A z B świat by się nie rozwijał. Wyobrażasz sobie, jak w takim świecie funkcjonują nauczyciele? A przecież to oni właśnie ciągle "cofają się" z B do A 🙂

Magda
Magda
9 lat temu

To ja napiszę tylko że życzę Ci żebyś miała tyle snu ile potrzebujesz. Na szczęście zaraz są święta, więc nikt nic nie będzie od Ciebie chciał (bo zakładam, że rodzina nie będzie wymagała od Ciebie sprzątania i gotowania 🙂 )
Mam nadzieję, że nie zrezygnujesz z bloga, ponieważ bardzo go sobie cenię 🙂

Barbara
9 lat temu

Mam nadzieję, że stąd nie znikniesz. Zdrowia i siły życzę, jak zawsze.

Magda Kowalska
9 lat temu

Aniu nauczyłam się czytając twojego bloga wiele 🙂 najważniejsza umiejętnością jaka posiadłam to – bycie dobra dla samej siebie.I za to jestem tobie ogromnie wdzięczna. Włożyłaś w to miejsce mnóstwo pracy i energii tworząc tu niemal domową atmosferę – czego brakuję wielu blogerom.Więc może asystentka jest pomysłem godnym rozważenia?
Co do twojego zdjęcia ja na nim widzę niespójność – dusza tańczy i śpiewa oczy się pięknie uśmiechają – ale ciało nie nadążają za nią .Chyba musi odpocząć.Zaopiekuj się tą fizyczną sobą ta mentalna wewnętrzna jest bardzo silna i na pewno w tym pomoże 🙂 – tak ja to czuję.
Buziaki Magda

AMA
AMA
9 lat temu

Ślicznaś 😉 mi się jakoś bardziej podobają ludzie 'niezrobieni'. Gratulacje za wzięcie swojego zdrowia we własne ręce, naprawdę podziwiam. Wydaje mi się, że nawet wielu chorych nie może znaleźć determinacji do szukania alternatywnych metod leczenia i jednak robi to co każą lekarze, bo łatwiej.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Ania, dużo sił i zdrowia! Niech wszystko powoli zmierza ku lepszemu! 🙂

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Na Twojego bloga trafiłam kilka miesięcy temu i zaglądam tu regularnie, choć rzadko komentuje. Jesteś dla mnie bardzo inspirującą osobą, mam nadzieję, że znajdziesz siłę na dalsze pisanie:) Pozdrawiam Cię serdecznie, życzę dużo zdrowia, dobrych ludzi wokół i odpoczynku:)

Kreatornia Zmian
9 lat temu

Aniu Ty się kuruj przede wszystkim. Ludzie będą komentować na różne sposoby i nie muszą Cię też rozumieć. Człowiek ma tendencję do oceniania wszystkiego przez pryzmat swoich filtrów, swoich doświadczeń. Jeśli jest w punkcie A, nie przeszedł jeszcze drogi do punktu B, to tak jak napisałaś, nie zrozumie osoby, która w punkcie B juz jest. Takie jest życie. To co dla jednych jest sufitem, dla innych jest podłogą. Zwykle ludzie interpretują to zdanie w kategoriach finansowych. A tu i duchowość ma znaczenie, samoświadomość, sposób patrzenia na zdrowie, świat ogólem itd. Skojarzyła mi się piosenka Łony – Miej wątpliwość. Posłuchaj 🙂… Czytaj więcej »

toffi popcorn
9 lat temu

Trafne myśli:)

Patryk Walczak
9 lat temu

Znam kawałek 🙂 Inne kawałki Łony i Webbera też są świetne 😉

toffi popcorn
9 lat temu

Każdy z kolejnych etapów rozwoju przeciętnie inteligentnego homo pół sapiens niesie za sobą szereg przemyśleń,wnioskó.Coś się kończy,coś się zaczyna.Możesz nagle stwierdzić,że na tym etapie swojego istnienia zaczniesz malować impresje,why not.Życie jest cholernie krótkie.Z Twojej perspektywy-perspektywy osoby chorej,skanującej wszystko przez chorobę i podporządkowującej każdy kolejny dzień pod nią-wszystko może zdać się nagle marnością i tym pozostać.W obliczu cierpienia rzeczy zdają się być błahe,niewarte. Masz w sobie jednak postawę bojownika,a to cholernie cenny dar. Ten Twój blogowy świat,ten pamiętnik to coś,co pozostanie po Tobie nawet za sto lat,kiedy będziesz się jednać z Bogiem którego nie znalazłaś,a w którego ja wierzę.Ta historia jest… Czytaj więcej »

M.M.
9 lat temu

Aniu dużo zdrówka ci życzę!!!

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Nie mogę uwierzyć że wątpisz w bloga, dużo dla mnie znaczy i na prawdę wiele mi dał – przykład z ostatniej chwili, dzięki Tobie nauczyłam się jak zrobić rosół i w końcu pojęłam próby – wyszedł co prawda za drugim podejściem, ale wyszedł. Zaczynam też dietę eliminacyjną aby pozbyć się wydzieliny z zatok, przekopuję internet w poszukiwaniu ciekawych przepisów na kaszę jaglaną. No i zamówię mojej 5 letniej kuzynce zabawki montessori na następne urodziny (na święta trochę za późno :)).A tak na prawdę, to mam do Ciebie prośbę. Jesteś świetną bloggerką, przyciągasz też wartościowych czytelników i mam pomysł na wpis.… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

A co z "byciem mostem" heeehe :P?

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Kobieto WIELBIĘ CIĘ!!!! za całokształt Twojej twórczości na blogu 😉 Trafiłam na Twojego bloga krótko po tym, gdy zaczęłam myśleć o swoim życiu pod kątem tego, że nic konkretnego nie robię- no ok, praca, studia ale nic po za tym- nie czuję, że się rozwijam. Przeczytałam całego od deski do deski w jeden wieczór (no okej, trochę nocy też…) Muszę zacząć stawiać przed sobą zadania do wykonania. Mam nadzieję, ze wzmocni się moja samodyscyplina a osłabi się lub nawet zniknie słomiany zapał :P. Rozwojowe czwartki są super, na pewno z tego skorzystam ;). Wprowadzę do swojego życia wyzwania (mam już… Czytaj więcej »

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

W zupełności się zgadzam…Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia.
Blog świetny, zaglądam tutaj regularnie, zazdroszczę takiego zorganizowania, samozaparcia, tylu pomysłów.. Bardzo podoba mi się Twój sposób postrzegania świata.
Pozdrawiam, trzymaj się!
J.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

A ja myślałam, że tytuł wpisu odnosi się do jakichś gier… i nie zajrzałam. Dopiero teraz, a tu takie refleksje rosochate… napiszę tylko tyle – zrób jak czujesz, nie wymagaj od siebie nazbyt wiele, mając na uwadze ludzkie duże oczekiwania czy coś tam, popełniaj błędy, szukaj swojego miejsca, a nawet się bujaj jeśli akurat w tym momencie potrzebujesz. Niech sobie ludzie na to patrzą ciekawsko, niech sobie oceniają, osądzają, niech się spinają, tacy jesteśmy my wszyscy w różnych warunkach, tylko ludźmi jesteśmy, na każdym kroku czegoś się uczymy. Czas pokaże. Bez wysiłku.Ostatnimi czasy już kilka razy się wahałaś, zawracałaś z… Czytaj więcej »

That Girl With ASketchbook

Ciekawy wpis (o levelach). A co jest po lleveluB czyli mam bloga ktory odnosi sukcesy? rentierka? 😉 problrm w tym ze po levelu a i B jest jeszcze C i D. a kolejne poziomy rowniez moga uwzgledniac A i B. Wtedy to jest piekne gdy spotykasz zwykle juz bardziej doswiadczona zyciowo osobe ktora te swoje pasje rozwija w tak ciekawyxh kierunkach. O takich osobach czesto sie pozniej mowi 'autorytet w danej dziedzinie' ;).

Postanowienia Do Spełnienia

Właśnie dlatego tak trudno coś zacząć. Wzorujemy się na ludziach, którym już się udało nie zauważając, że oni też musieli startować od zera. Pewnych etapów nie przeskoczymy, a nawet gdyby się dało, nie powinniśmy. Najlepszy przykład to ludzie, którzy dostali wysokie stanowiska ze względu na konotacje. W moim miejscu pracy są trzy takie osoby, w tym jeden dyrektor. Przychodzi do pracy, snuje się i robi to, co mu każą niżsi szczeblem pracownicy. Bo oni się znają na jego pracy, w przeciwieństwie do niego. Fakt, zarabia lepiej od nich i nikt mu nie robi problemów z jego braku profesjonalizmu. Ale ja… Czytaj więcej »

Magical life
9 lat temu

Na którym levelu to brzmi prawie jak coś z filmu Matrix :-)))
Rozumiem Cię. Ja jestem bardzo niecierpliwą osobą i bardzo mnie męczy jak widzę że inne osoby nie rozumieją tego co ja, nie widzą tego co ja. Chciałabym żeby ludzie byli na tym levelu co ja. Niecierpliwość to brzydka wada, więc może kiedyś moje własne dzieci mnie nauczą cierpliwości..? Taką mam nadzieję.
Na szczęście zawsze są ludzie którzy są na tym samy levelu co my w danym momencie i trzeba się nimi otaczać, a innych batem pospieszać 😉 haha.

Anonimowy
Anonimowy
9 lat temu

Twój blog czytam jako jedyny regularnie. Mało powiedziane czytam. Ja go wyczekuję i wyczytuję co do literki. Żyję już ponad 30 lat i dopiero teraz udało się nieco uciszyc wewnętrznego krytyka i tego zewnętrznego rownież. Wreszcie przestałam tak straszliwie mocno przejmowac się tym co powiedzą inni. Za tekst o bawełnianych gaciach również dziękuję. To Twoja zasługa.Widzę jak szanujesz czytelnika. Nie idziesz łatwą drogą – prowokujesz, skłaniasz do myślenia, wkładasz przysłowiowy kij w mrowisko – dziękuję za to 🙂Czytam również komentarze (tylko u Ciebie, bo zazwyczaj unikam jak ognia) i nie raz zastanawiam się jak to możliwie że Twoje 'rybka' jest… Czytaj więcej »

Previous
Dobre bo Polskie….czyli dlaczego lubię kupować z Chin
Na którym levelu jesteś?

61
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x