Mój wstydliwy sekret – W11

Tak, nie oglądam telwizji ale…czasami dla wyluzowania w bardzo sztywny dzień (słaby, smutny, przeładowany) zdarza mi się odpalić jakiś odcinek w11. Jest to tak debilna rozrywka, że zawsze mam łzy w oczach ;-))Może się uwarunkowałam, ale kiedy widzę czołówkę, a potem klasyczny tekst : Piątek, godzina trzynasta. Komenda przy Pomorskiej, i/lub/oraz „przyczyną zgonu ofiary było pęknięcie podstawy czaszki”, czuję się totalnie odmóżdżona i zwolniona z obowiązku myślenia! 😉 

Tym bardziej, że lektor objaśnia mi dodatkowo to, co widzę na ekranie. Tak na wypadek jakbym nie zauważyła, ze „komisarze udają się na miejsce zbrodni” ;-)) 

Wiem, że ten tekst nie ma sensu, ale dzisiaj odreagowuję  właśnie w taki sposób. Odcinek obejrzany,wrzucam kilka memów i idę spać. Alibi kochanka ofiary nie potwierdziło się. Czy coś.;-)

Wiem, że jeśli czytają to osoby, które w11 nie oglądały nigdy, to nie wiedzą z czego się śmieję…cóż, ja patrząc na te obrazki „słyszę” w wyobraźni głosy aktorów ;-)) 

Czy jest ktoś oprócz mnie, kto czasem odmóżdża się w ten sposób? Oglądając serial, który nie ma sensu, gdzie śledzi się inny samochód na polnej drodze i podejrzany tego nie widzi, gdzie w co drugim odcinku policjanci przypadkiem słyszą, jak sprawca przyznaje się do winy swojemu koledze, albo śledztwo trwa 2 dni? 😀 Cóż, dla mnie to idealny odmóżdżacz kiedy robię coś do jedzenia. Dobrze obiera się przy tym ziemniaki 😀

No, to jak się przyznałam, to mi lżej 😉

Niektóre teksty widzą tylko subskrybenci (nie lądują na „głównej”) –

 jeśli chcesz być na bieżąco, zostań obserwatorem w google lub na bloglovin 🙂