Jak rząd chce wychować tanich robotników

Mnóstwo piętnastolatków zostanie skazanych na życie bez perspektyw, bo tak sobie wymyślili rządzący. O dramacie piętnastolatków, który zafundowała im głupia reforma oświaty gorzkich słów kilka.

Ufff. Pisanie tekstu przychodzi mi z wielkim smutkiem, ale nie mogę patrzeć na to, co dzieje się w tym kraju. Podczas gdy rodzice, uczniowie i media trąbili o wielkimi problemie z podwójnymi rocznikami, nie podjęto żadnych stosownych działań, by problem rozwiązać. Wiceminister nauki rzucił jedynie, że jak ktoś się nie dostał, to może sobie pojechać za granicę i nara.

Nie żartuję:
„Może uczniowie, którzy nie dostali się do żadnej szkoły, mogą poszukać odpowiedniej za granicą” -wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego Andrzej Stanisławek w rozmowie z Kurierem Lubelskim.

Kilka tysięcy uczniów nie znalazło dla siebie ŻADNEJ SZKOŁY.

Na papierze miejsca się zgadzają. Co więcej – tych miejsc jest więcej niż powinno być. ALE:
– więcej w skali kraju, bez patrzenia na konkretne miasta, czyli np. może nie być miejsc w Gdańsku, więc jedź sobie uczniu do Lublina
– albo bardziej realnie – nie ma miejsc w dużym mieście, są na prowincji, co zmusza do dojazdów, na które nie każdego stać.
Wg. raportu Najwyższej Izby Kontroli, w wielu miejscach brakowało po kilka tysięcy miejsc.

Ale niech nie myli was niebieski kolor i małe braki w pozostałych.
Miejsca są w szkołach branżowych, czyli dawnych zawodówkach.

Dlaczego to wielki problem, wytłumaczę za chwilę. Co więcej – to jest TRAGEDIA.

Brak higieny pracy umysłowej

Wróćmy na chwilę do innych wad reformy. NIK zwraca uwagę nie tylko na to, że szkoły nie są z gumy. Aby zagwarantować miejsca wszystkim, w wielu szkołach jest obecnie system zmianowy (co męczy dorosłych, a dla dzieci jest dramatem!). Lekcje kończy się nawet po 18. Przypomnij sobie jak funkcjonowałeś na ostatnich, wieczornych wykładach… albo jak zerkasz na zegarek gdy dłużej zostajesz w pracy. Jak Twoja koncentracja? Na co masz ochotę po powrocie do domu?
Reforma sprawia, że nie przestrzega się zasad higieny pracy umysłowej.

Przez system zmianowy nie można przez to zaplanować zajęć dodatkowych czy korepetycji. Komplikuje to możliwość dojeżdżania do szkół i wymaga większego zaangażowania dorosłych. Podrzucić dziecko do szkoły przed pracą licząc, że najwyżej posiedzi godzinę w świetlicy to jeszcze spoko, ale ja ma na drugą zmianę?
Gdy dojazdy staną się bardziej uciążliwe, rozwiązaniem jest bursa, a te również nie są z gumy. Bogatych stać na posłanie dziecka do szkoły prywatnej, biedny musi zostać w swoim rejonie.

Niesprawiedliwe rekrutacje

Same rekrutacje też są potwornie niesprawiedliwe. Ostatnio pisałam o tym, że czerwony pasek nie jest niczym ważnym, podając za jedyny wyjątek rekrutacje do liceów i innych szkół ponadpodstawowych. Cytując NIK:

„w polskich szkołach nie ma spójnego i porównywalnego pomiędzy szkołami systemu oceniania uczniów. Przykładowo za opanowanie 50 proc. wymaganego materiału uczniowie mogli otrzymać w różnych szkołach ocenę dopuszczającą, dostateczną lub dobrą.”

Jestem pedagożką, mam koleżanki w szkołach. Nauczyciele są źle opłacani. Myślicie, że nie zdarzają się przekupstwa ze strony bogatszych rodziców? 😉 Taki mały prezencik w zamian za podniesienie czwórki na piątkę?

Są też nauczyciele, którym zmiękną serduszka i podwyższą Krzysiowi ocenę z polskiego, bo przecież Krzysiowi tak zależy. I myślą, że robią dobrze, tymczasem podwyższona na szóstkę ocena Krzysia, odbierze szansę na szkołę Kubie, który naprawdę cały rok uczciwie zasuwał i ma „tylko” piątkę.

Ponadto wiele szkół i nauczycieli premiuje szóstkami dodatkowe aktywności, które wymagają pieniędzy. Możesz się śmiać lub nie, ale dodatkowe materiały plastyczne, książki czy zajęcia dodatkowe pozwalające wygrywać w konkursach nie są darmowe. Ponownie – odbieramy szansę biedniejszym.

No dobra, ale przecież miejsca są, prawda? 🙂 Tak, w szkołach branżowych, do których prawie nikt nie chce chodzić:

Cofnijmy się do roku 1989 i przemian…

Polska gospodarka potrzebowała pracowników w sektorze USŁUG. Tę gałąź chciano rozwijać, bo była mocno zaniedbana. Stąd zachęcanie do liceów ogólnokształcących, stąd boom na technika i studiowanie. Programy stypendialne i takie sterowanie opinią publiczną, by zawodówki kojarzyły się źle. Bardzo źle. Co przeciętny Kowalski myśli o kimś, kto poszedł do zawodówki? Że to mądry uczeń szukający pewnego fachu, czy raczej ten, co miał same dwóje, palił, pił alkohol i nie przeczytał nigdy żadnej lektury?

Jak wygląda rynek pracy obecnie? Mamy sporo osób z wykształceniem wyższym a mało „rąk do pracy”. Ludzie nie chcą pracować w niskopłatnych zawodach, co jest dla mnie zupełnie zrozumiałe, ale też prawdą jest, że masowe studia wykształciły wielu tzw. wyedukowanych głupców.

Brakuje nam pracowników fabryk. Chwilowo lukę wypełnili Ukraińcy, ale i oni traktują często Polskę jak przystanek na drodze do innych państw, które otwierają granice. Nasi hydraulicy, elektrycy i mechanicy wyjechali zaś do Szwecji, Norwegii, Holandii, Niemiec i Wielkiej Brytanii.

Nie chcę być niemiła, ale Polsce brakuje… frajerów.

Czegokolwiek nie mówiłoby się o Polakach – uważam nas za ludzi zaradnych i wytrzymałych. Za ludzi dumnych, którzy nie pozwalają sobie pluć w twarz. Chcę też powiedzieć, że polskie dzieci dobrze wypadają w testach PISA i jakość naszej edukacji w porównaniu do bardzo niskich nakładów, w niezależnych międzynarodowych badaniach oceniana jest wysoko. A zanim rzucisz coś o dawnej trudnej maturze, zastanów się proszę, czy pokolenie które taką pisało, nie jest czasem pokoleniem nabierającym się na chwilówki i garnki za 5000 zł. Wyuczenie schematu rozwiązywania zadań nie zawsze jest równe wiedzy i umiejętnościom.

Szkoły zawodowe miały złą prasę, zmieniono więc nazwę i stały się szkołami branżowymi. Podzielonymi na dwa stopnie – 1 i 2. Ministerstwo się chwali, że teraz po branżówce drugiego stopnia można napisać maturę. I wiele osób to powtarza. Pozwolę sobie doprecyzować:

Można, ale ci maturzyści nie będą traktowani tak samo, jak ich koledzy po technikum czy liceum. Będą mogli startować na studia tylko o charakterze PRAKTYCZNYM (czyli nie ogólnoakademickie) oraz ich studia zakończą się NA LICENCJACIE.

W praktyce – pechowy piętnastolatek z podwójnego rocznika właśnie niemal całkowicie przekreślił swoje szanse na awans społeczny i przebranżowienie się w przyszłości.

Bo jasne, może. Ale jeśli utknie w niskopłatnej pracy, to nie wiem skąd będzie miał sobie urwać czas i pieniądze na uzupełniające technikum lub liceum dla dorosłych. Drodzy moi, będziemy reprodukować biedę.

Dzisiaj na stories mówiłam o tym, że obowiązek szkolny będzie teraz tylko do ósmej klasy podstawówki. Sprawi to, że wiele młodych osób zostanie w ten sposób zmuszonych do pracy. Kilka osób zwróciło uwagę na to, że jest jeszcze obowiązek nauki. Oh jasne, oczywiście, że jest! Ale każdy rok jest szalenie cenny, szczególnie dla dzieci z domów, w których wiedza nie jest ceniona i liczy się szybkie zarabianie pieniędzy.

Obowiązek nauki nie musi być bowiem realizowany w szkole. Wystarczy pracodawca, który przyuczy do zawodu (zawiera umowę na 36 miesięcy). Albo ochotniczy hufiec pracy, tzw. OHP.

Jestem z zadupia, jak niektórzy mówią na małe miasteczka. I chociaż mami się uczniów, że szkoły branżowe to zapewniony fach w ręku, spójrzcie proszę do jakich zawodów kształcą te placówki… w mojej rodzinnej mieścinie miałabym wybór między operatorem obrabiarek CNC (na co nie dostałabym zgody lekarza) albo sprzedawcą. Przepraszam za wkurzenie, ale zajebisty kurwa fach. Świetlana przyszłość.

W praktyce, dziewczyny z mojego miasteczka „uczące się na sprzedawcę” były wyzyskiwane przez lokalnych „przedsiębiorców”.

Traktowane ja normalny pracownik na pół etatu za mniej niż 200 zł miesięcznie. Zmuszane do nadgodzin „bo ci nie zaliczę”. Tania siła robocza. Nic więcej. I one wcale tych pracodawców nie obchodziły. Były po prostu tańsze i bardziej uległe, bo nie mogły rzucić wypowiedzeniem. Ja to młode dziewczyny – często nie były jeszcze tak asertywne.

Nie jest tajemnicą, że poziom trudności egzaminów jest sterowany politycznie. I rzeczywiście tak jest. Państwo potrzebuje specjalistów od kierunków technicznych? Obniżmy poziom matematyki i fizyki. I tak dalej.
Mówią o tym profesorowie pedagogiki, pojawiały się nawet artykuły z ich wypowiedziami, chociaż przez głupie tytuły mało kto brał je na poważnie, np. „Tajne wytyczne, czyli ręczne sterowanie poziomem egzaminów„.
Treść jednak prawdziwa, ja byłam na studiach doktoranckich z pedagogiki i widząc jak bardzo to wszystko jest upolitycznione wymiksowałam się. Nikomu nie chodzi o dobro dzieci i wykształcone społeczeństwo. Mamy problem, bo nikt nie chce pracować za niskie stawki? ZMUŚMY ludzi, by za nie pracowali, odbierając im alternatywy. A to czeka mnóstwo dzieciaków, które na siłę zostaną wepchnięte do szkół branżowych.

Nie chcę mówić, że szkoły branżowe są całkiem złe. Hydraulicy, elektrycy, murarze… to są bardzo cenione zawody. Ale zerknijcie sobie proszę na oferty tych szkół i do jakich zawodów kształcą. W niektórych miastach na pewno stwarzają szanse, w innych – zupełnie je odbierają. Myślę o uboższych dzieciach, które mimo dobrych wyników zostaną tam zepchnięte, bo w Polsce nie chcą pracować już nawet Ukraińcy… Część tych biednych piętnastolatków z musu będzie się kształcić w szkołach branżowych na przetwórców mięsa, kelnerów, sprzedawców opiekunki dziecięce, opiekunów osób starszych, pracowników pomocniczych obsługi hotelowej.

A część pójdzie do pracy. Dla niektórych to „tylko rok” różnicy. Dla mnie każdy rok mniej obowiązkowej edukacji, to wielka tragedia. Bogaci jak zawsze, poślą swoje dzieci do szkół prywatnych. Biedniejsi dostaną po tyłkach.