Dlaczego nie jest dla mnie ważne, czy to chłopak płaci na randce

Gdy potrzebuję zresetować mózg, czytam jedną z tych książek z których dowiaduję się, że bohaterka ma na sobie różowy komplet od Chanel, ale nie mam zielonego pojęcia, czy komplet to bluzka i spodnie czy może spódniczka. Wiem za to, że stylizacji dopełniają sandałki od Jimmy Choo. Jak wyglądają – tego nie wiem, bo autorka skupiła się na podawaniu ceny.
Lubię słuchać tego, co ludzie przekazują między słowami. Życie nauczyło mnie, że ludzie są bardzo różni od tego, jak sami się określają.
Między słowami wybrzmiewają ich wartości.
Ziewam, gdy ktoś zapytany o to czym się zajmuje, opisuje że był najlepszy na roku, a teraz ma super pracę za 12 tysięcy na rękę, ale gdy pytam co jego praca wnosi dla ludzkości i w jaki sposób czyni świat trochę lepszym miejscem, to nie potrafi mi odpowiedzieć.
Na palcach jednej ręki mogę policzyć ludzi, którzy gdy dowiedzieli się że prowadzę bloga nie zadali mi pytania o to, ile na tym zarabiam albo ile można z tego wyciągnąć, tylko pytali o czym piszę, albo dlaczego to robię. Ale to właśnie tych ludzi lubię najbardziej.
Nigdy nie było dla mnie jakoś szalenie ważne to, czy chłopak płaci na randce (a jak wiedziałam, że na drugą się nie wybiorę to nawet wolałam zapłacić za siebie i nie czuć się w żaden sposób zobowiązana😈), bardziej zwracam uwagę na to, jak odnosi się do obsługi, czy zostawia napiwek, jak reaguje gdy obsługa jest ślamazarna. Co po chłopaku, który zapłaci rachunek, ale nie odprowadzi pod dom/na autobus/do ubera?
Nie mówię oczywiście, że każda dziewczyna powinna tak patrzeć, ale warto przyglądać się temu, czy wartości innych osób są nam bliskie. Wartości są dla mnie najważniejsze.
Mam znajomych o poglądach skrajnie różnych od moich – politycznie, religijnie, na przedziwnych płaszczyznach (zobacz też: dlaczego uważam, że fajnie jest mieć znajomych spoza swojej bańki), ale dopóki zależy nam na tym samym, czyli na tym, by świat stawał się lepszy – możemy wybierać przeróżne drogi realizacji tego celu. Wierzę, że w każdym miejscu sceny politycznej są też dobre jednostki.
Ostatnio byłam na spacerze z Weroniką, z którą być może wspólnie będę działać na pewnym polu. Mamy bardzo różne podejście do wielu spraw, a ja lubię sprawdzić, czy mimo różnic się z drugim człowiekiem dogadam. Minęłyśmy uroczego, bardzo chętnego na mizianki kotka. Zadzwoniła pod numer z blaszki na jego szyi by zapytać właścicielkę, czy wie, że jej kot jest w parku. Zdała test.
Podobnie jak Kamil, młody fryzjer. Poznałam go jako kolegę innego znajomego, w Lublinie. Na środku miasta była bójka, w zasadzie kopanie leżącego. Kamil wyciągnął telefon i zadzwonił po policję. Zdał test na człowieczeństwo i już wiem, że jeśli zamarzy mi się jakaś fryzura – Kamil będzie fryzjerem, do którego pójdę.
Zrezygnowałam z chodzenia na rzęsy do jednej dziewczyny, bo z pogardą opowiadała o swoich  klientkach i w ogóle o innych ludziach. Nie lubię pogardy. Tym jednym razem symulowałam, że zasnęłam.
Zwracam za to uwagę na to, jak ludzie opisują rzeczywistość, na czym się skupiają. Jakie zadają pytania i czego te pytania dotyczą. O czym mówią, gdy opisują wakacje na których byli. O tym, ile kosztowały, o głupich Polakach śpiących w tym samym hotelu, czy o tym co ich zachwyciło, zdziwiło, czego nowego się nauczyli?
Zawsze mnie smuciło, że gdy dorośli pytają dzieci „jak w szkole?” to interesują ich oceny. Nie to, czego się dziecko nauczyło, co je zafascynowało, jak jego relacje koleżeńskie i czy przeżywa jakieś smutki. „A ocen żadnych nie było?”.
To trochę wpis o niczym, ale to „nic” jest dla mnie super ważne. W czasach, gdy wartością jest dyplom z uczelni, a nie sposób dochodzenia do niego, zdobywanie wiedzy, uczenie się o zawiłościach świata. W czasach, gdy ludzie mierzą swoją wartość tym, ilu mają followersów, a lajki stały się wartością autoteliczną, mnie naprawdę interesują te wybrzmiewające między zdaniami oraz w czynach wartości.
 

Nie mów, że księżyc świeci. Pokaż mi odbicie światła w rozbitym szkle
Anton Czechow

Uściski, Ania
Subscribe
Powiadom o
guest
8 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Rakshata
Rakshata
4 lat temu

Krótki i prosty wpis ale dający do myślenia, zresztą jak większość u Ciebie 😉 My dwa lata z chłopakiem polecieliśmy do Japonii, to było nasze marzenie i stwierdziliśmy ,że chcemy je spełnić odkładając na to pieniądze. Na tę chwilę kiedy rozmawiamy z kimś o podróżach to nie zawsze chce o tym wspominać – ludzie często na początku pytają właśnie o cenę i robią wielkie wow bo tyle wydaliśmy a ja najzwyczajniej wtedy zaczynam się tym krępować bo mam poczucie jakby to było jakieś niewłaściwe i ,że w jakiś sposób już mnie katalogują jako człowieka. Dla kontrastu w tym czasie jeździliśmy… Czytaj więcej »

Szyciownik Kurs Szycia Online

Cześć,
Ale fajnie to ujełaś. Od razu zrobiłam rachunek sumienia gdzie się znajduję i naprawdę nie jest tak źle. Wiadomo, zawsze może być lepiej, ale przynajmniej jest nad czym pracować.
Pozdrawiam,
Kasia

Dorota
4 lat temu

Super wartościowy post, Też lubię takich ludzi, o których piszesz, że zdali u Ciebie egzamin. Czasami też wolę zapłacić za siebie i nie czuć zależności. Krytykowanie innych dla samego widzimisię od razu dyskwalifikuje takiego osobnika. Miłego weekendu Aniu 🙂

aniaw1120
aniaw1120
4 lat temu

Bardzo przyjemnie się czytało! Pokazujesz, że wartości są jednak najważniejsze. Pozdrawiam i czekam na kolejne 🙂

Ola Kowalczyk
Ola Kowalczyk
4 lat temu

Zgadzam się ze wszystkim w 100%.

Stonka
Stonka
4 lat temu

Aniu uwielbiam Twoje teksty. Potrafisz tak pięknie wszystko ubrać w słowa i tak dać do myślenia że długo po Twoim poście analizuje swoje zachowania i wyciągam wnioski.
To prawda, większość ludzi skupia się na liczbach. Kiedy kupię sobie nowe ubranie czy buty koleżanki pytają gdzie i za ile kupiłam. A dlaczego nie ma pytania czy wygodne, czy jakość materiału jest dobra, czy ciężko pracowałam aby móc je kupić? To tylko drobny przykład, być może zbyt prosty ale niestety takie zrobiło się społeczeństwo. Marki oraz ceny są wśród wielu osób stawiane na pierwszym miejscu. To smutne.

Paula Kapała
Paula Kapała
4 lat temu

A ja wcale nie uważam, że to wpis o niczym. Uważam, że to o czym piszesz powinno śmiało być częścią fundamentu pod międzyludzkie relacje. Jestem dorosła, mam 25 lat i ciągle NIEWYOBRAŻALNIE mi przykro gdy rodzina pyta tylko i wyłącznie „jak tam semestr?”, mimo, że mam naprawdę ciekawe życie. Postawiło to swego rodzaju barierę między mną a najbliższymi, co z kolei doprowadziło do braku zaufania. Ot, taki mechanizm….

Natalia Januszewska
Natalia Januszewska
4 lat temu

Ale daje do myślenia! Dzięki Ania! Warto czasami pomyśleć nad „niczym”. Przesyłam buziaki z Bydgoszczy! 😀

Previous
Nabrałeś się na fake newsa? Te książki nauczą cię myśleć krytycznie
Dlaczego nie jest dla mnie ważne, czy to chłopak płaci na randce

8
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x