Im więcej mam na głowie, tym więcej robię. To fascynujące, że po zakończeniu urlopu od razu wpadłam w wir pracy, doszły mi studia i oddech koncepcji rozprawy doktorskiej na plecach, a ja na blogu publikuję… więcej. Jestem chyba uzależniona od takiego trybu działania.
Nie umiem zrezygnować z czegokolwiek i mam nadzieję, że nie umrę z przepracowania. Japończycy podobno mają na to zgrabny socjomedyczny termin- karōshi.

Podzielę się z Wami ułamkiem swojego tygodnia ;-).

Kocham sukienki, ale co z tego. Przez większość tygodnia było po prostu…paskudnie. Gdzie ta piękna złota jesień? Albo deszcz, albo zimno, albo mgła. Załączył mi się tryb marudy! Staram się jednak temu przeciwdziałać i szukam okazji do noszenia się bardziej letnio. Tutaj jedna z moich ulubionych letnich maxi (klik). O ironio, latem nie doczekała się żadnego zdjęcia 😀

Niestety większość tygodnia przechodziłam w pelerynce przeciwdeszczowej i krótkich kaloszach. Czuję się wtedy taka…  nie wiem w sumie jak to nazwać. Lubię swoją pelerynkę w kropki, ale jestem wtedy jak przedszkolak. 

Ulubiona kurtka wcale nie poprawia sytuacji. Co zatem robię? Motywem tego tygodnia było testowanie. Głównie Waszych przepisów, szczególnie na najlepszą gorącą czekoladę, oraz moje szukanie idealnej kompozycji przypraw do zupy dyniowej. W obu przypadkach jestem już blisko. No i jesień to leniwe wieczory. W teorii 😀 Muszę trochę przystopować z pracą, ale czymże byłaby jesień bez gier planszowych?

EGO jakiś czas temu przysłała mi firma Trefl. Jestem wielką fanką gier planszowych, ale od dawna nie testowałam żadnego nowego tytułu. Nie do końca wiedziałam czego się po tej grze spodziewać :). Z opisu wydawała się trochę banalna.
Byłam  w ogromnym błędzie!
Edytuję opis zasad już piętnasty raz i po prostu go wyrzucę. Film z kanału Zabawkowicz lepiej pokazuje na czym polegają reguły tej gry:

Polecam obejrzeć :). Całość jest bardzo prosta i łapie się zasady w lot. A potem nie da się skończyć na jednej rozgrywce. Możemy dowiedzieć się o bliskich (lub dalekich :D) bardzo interesujących rzeczy. Ba! Nawet gdy kogoś dobrze znamy, możemy być nieźle zaskoczeni. Pytania są dobrze przemyślane i mają różny kaliber ładunku emocjonalnego. Obstawiamy jakiej odpowiedzi udzielił gracz mający kartę i w praktyce wygrywa ten, który najlepiej zna innych.  Bardzo podoba mi się możliwość rezygnacji z odpowiedzi na jakieś pytanie – gra nie powinna być przymusem ani wiązać się z dyskomfortem. Niesamowicie podoba mi się też to, że nie trzeba wcale wiele miejsca by się z nią rozłożyć. Nawet stolik w pociągu da radę!

Początkowo uważałam karty za cienkie i tandetne, ale w trakcie rozgrywki sprawdzają się dobrze, więc moje wnioski były na wyrost. Gra mnie zaskoczyła i to bardzo pozytywnie. Na razie otworzyłam jedną z czterech talii z pytaniami by za szybko się nią nie znudzić, ale to chyba niemożliwe – wystarczy grać z różnymi ludźmi i można się nieźle pośmiać. Zbliża, integruje i pozwala świetnie spędzić czas ;).

EGO najtaniej znalazłam tutaj, ale jak zawsze polecam sprawdzić grę na ceneo .
Grałam w dwie i w cztery osoby i za każdym razem zabawa ma trochę inny charakter :). Z pewnością będę ją zabierać ze sobą, bo tak naprawdę wystarczy włożyć karty do pudełka i zabrać żetony – minimum miejsca w walizce a maksimum frajdy w razie deszczu i pokrzyżowanych planów. Pizza i cydr zawsze dają radę w towarzystwie fajnej gry.
Jeśli możecie mi polecić coś podobnego  w tym stylu – polecajcie śmiało!

Jak pewnie już wiecie – miałam też urodziny 🙂 Z tej okazji mam dla Was konkurs –

Czy poszedłbyś na przegląd samochodu do kosmetyczki? KONKURS