Pierożki aromatyczne na cieście drożdżowym

Uwielbiam pierogi. Są smaczne, łatwo się je dzieli i jeszcze łatwiej odgrzewa. W dodatku są bardzo tanie w produkcji. Jednak miłością i pożądaniem zapałałam dopiero do tych z greenwaya.   Zaczęło się z Poznaniu, gdzie aromatycznie pierożki w sosie śmietankowo-rozmarynowym totalnie mnie oczarowały. No ale nie będę przecież jeździła w celu konsumpcji specjalnie do Poznania ;)). W końcu udało mi się stworzyć bardzo podobne. Ich tworzenie troszkę trwa, ale zdecydowanie warto. Jedynie sos mi nie wyszedł – sama śmietana w połączeniu z rozmarynem daje jednak dużo gorszy smak. Myślę, że spróbuję połączyć to jeszcze z bulionem 🙂 Dzisiaj moczyłam w zwyczajnym sosie z serków topionych i też było smacznie. Zamieszczam przepis, żeby przestać spamować tymi pierogami na instagramie 🙂

Składniki na ciasto (mi wyszło 70 pierożków) :

– 1 1/2 szklanka mąki

– 1/3 kostki drożdży

– pół szklanki mleka

– pół kostki margaryny

– 2 jajka

– łyżeczka cukru

– szczypta soli

Przygotowujemy rozczyn, czyli drobno kruszymy drożdże i zasypujemy cukrem. Dodajemy 4 krople ciepłego mleka (gorące zabije drożdże!), dokładnie mieszamy i dodajemy resztę ciepłego mleka czubatą łyżkę mąki. Przykrywamy ściereczką i odstawiamy do wyrośnięcia w ciepłe miejsce.

Do osobnej miski sypiemy mąkę oraz sól. Topimy w rondelku margarynę i dodajemy ją  do ciasta. Wbijamy jajka. Czekając aż rozczyn urośnie, można zająć się farszem

Składniki na farsz :

– duża cebula

– cukinia

– 300 g pieczarek*

– mała marchew

– pieprz i sól

Wszystko to siekamy w drobną kosteczkę i podsmażamy na oliwie. Nie polecam razem, bo zrobi się paćka 🙂 Ja najpierw staram się zeszklić cebulę, a potem dosypuję do niej pieczarki. Jak puszczą sok, dodaję drobno pokrojoną cukinię i marchewkę. Potem przykrywam i cały czas duszę na maleńkim ogniu.

W międzyczasie pewnie urósł rozczyn (ZAWSZE przegapię ten moment i rosnąca masa brudzi mi ściereczkę ;)). Dodaję drożdżowy rozczyn do ciasta i zaczynam je wyrabiać. Najpierw za pomocą łyżki dokładnie mieszam, a kiedy ciasto stawia już mocny opór, używam dłoni. Jeśli zbyt mocno się klei – podsypujemy mąką. Ciasto jest gotowe, kiedy przestaje się lepić do rąk. Wtedy przykrywamy ściereczką i pozwalamy mu rosnąć w ciepłym miejscu.

Po wyrośnięciu cienko wałkujemy ciasto i wykrawamy za pomocą szklanki koła.  Nadziewamy farszem i składamy jak zwykłe pierogi 🙂 Wykładamy na rozgrzaną blachę i pieczemy aż zarumienią się od spodu. Mój wiekowy piekarnik wymusza na mnie przerzucenie ich na drugą stronę po dziesięciu minutach 🙂 

Polecam, są przepyszne! Dobrze smakują szczególnie maczane w ciepłym sosie 😉

Smacznego!

*Przy pieczarkach wstawiłam gwiazdkę, bo wbrew potocznym opiniom, są bardzo, bardzo zdrowe. Dla moich oskrzeli wręcz kluczowe, bo odśluzowują 🙂 Pokuszę się chyba kiedyś o tekst na temat ich zdrowotnych właściwości, ale muszę dobrze pobuszować po pubmedzie w celu wyłowienia najciekawszych artykułów medycznych 😉

Niektóre teksty widzą tylko subskrybenci (nie lądują na „głównej”) –

 jeśli chcesz być na bieżąco, zostań obserwatorem w google lub na bloglovin 🙂